Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Μη πετάξεις τίποτα #7

[...] Βιβλία, χαρτιά, στοίβες οι εφημερίδες, σκόρπια τα περιοδικά. Χάρτινοι φάκελοι και αποκόμματα. Η μυρωδιά του χαρτιού ανάμικτη με εκείνη ενός φτηνού ελληνικού καπνού για τσιμπούκι. Ένα μικρό γραφείο με παραλληλογράφο. Κάποια σχέδια που δεν τελείωσαν ποτέ. Δύο πολυθρόνες που έδιναν καθημερινά μάχη για να μην εκτοπιστούν στη μικρή βεράντα που ανοιγόταν έξω από το "σαλόνι". Βιβλία και χαρτιά[...]

Αν αποφάσιζε κάποτε να τακτοποιήσει το...καθιστικό του, τούτα τα μικρά διαμαντάκια θα τα έβαζε σε φάκελο πορτοκαλί.  Μέχρι τότε θα τα παρουσιάζει εδώ.  Με μια σειρά που έχει στο κεφάλι του...
   
Α.ΣΤΕΓΟΣ

"Μη πετάξεις τίποτα..."  Την τελευταία μέρα του μήνα στο "τετράδιο εξόδου".


Ευρέθη (κι άλλος) άγιος, όβερ
γράφει ο Ορέστης Ανδρεαδάκης


Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Γιώργος Μήλιας Σαν αστραπή

ποιητικό ανθολόγιο 2015
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]
 
για τον Φεβρουάριο: henri-cartier bresson
 
 
Σαν αστραπή
 
Εσύ που πάντα 
Έρχεσαι και φεύγεις
Σαν την αστραπή
 
Φέρε μου
Όταν θα `ρθεις
Ένα πετρολούλουδο κι ένα φιλί
Από τη μακρινή σου χώρα
 
Μη με κοιτάξεις
Στα μάτια
 
Που έχουν 
Αλλάξει ουρανό
 
Ύστερα φύγε
Πάλι σαν πρώτα
 
Εσύ που πάντα 
Έρχεσαι και φεύγεις
Σαν την αστραπή.
 
 
 
Γιώργος Μήλιας  35 Π ο ι ή μ α τ α  εκδόσεις Γαβριηλίδης Αθήνα 2014

Henri Cartier Bresson

 
σημείωση:
Το ποιητικό ανθολόγιο του Φεβρουαρίου -"κλείνει" σήμερα, με την τέταρτη εγγραφή- είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του φίλου Γιώργου Μήλια.  Μια έκδοση που περιμέναμε πολλά χρόνια.
 
 
 

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Λόγος ανήθικος και κυνικός




«Ήμουν στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Έγραψα κατ’ εντολήν του κόμματός μου πράγματα, π.χ. για την Πολωνία, τα οποία ήταν ανοησίες»
Νίκος Κοτζιάς, συνέντευξη στο DerSpiegel, 9 Φεβρουαρίου 2015


Το πρώτο που βλέπει κανείς σ’ αυτή την ομολογία είναι η κατάχρηση της ανοησίας. Θυμήθηκα τον απλό λόγο του Καμύ (στην “Πανούκλα”), ότι «η ανοησία επιμένει πάντα». Γιατί…

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στο λάθος και την επιείκεια στην ανοησία· με την προϋπόθεση όμως ότι ο διαπράξας λάθος ή ανοησία αναγνωρίζει την ευθύνη του, μεταμελείται ειλικρινά και επανορθώνει. Όταν, αντίθετα, αρνείται την προσωπική του ευθύνη και επιχειρεί να τη φορτώσει σε άλλους, τότε προσθέτει στα ανομήματά του εκείνα της ανευθυνότητας, της ανανδρίας ή ανεντιμότητας και του κυνισμού.

«Έγραψα κατ’ εντολήν του κόμματός μου…». Τι έγραψε; «Ανοησίες», λέει, που του υπαγόρευαν άλλοι. Έγραψε, λοιπόν, ενσυνειδήτως, ανοησίες (αφού δεν θεωρεί εαυτόν ανόητον), αλλά ταυτόχρονα διατηρεί δι’ εαυτόν την ανευθυνότητα, την αθωότητα. Και κατηγορεί το κόμμα τού οποίου υπήρξε διευθυντικό στέλεχος, όπως δηλώνει, ως ανήθικο: του έδωσε εντολή να γράφει ανοησίες.

Δεν θυμάμαι να έχω δει λόγο πιο ανήθικο και κυνικό. Συναισθάνομαι, βέβαια, με τη δέουσα συντριβή, ότι όλα αυτά, η ηθική, η πνευματική ευθύνη, η αλήθεια, η αξιοπρέπεια του λόγου κ.τ.λ. είναι μικροαστικά κατάλοιπα, που δεν ισχύουν για έναν επαναστάτη, οπαδό της ένοπλης βίας και του λόγου με μπότες, θαυμαστή του σταλινικού ολοκληρωτισμού, σαν αυτόν που περιγράφει επιγραμματικά η Χάνα Άρεντ (στις “Αρχές του Ολοκληρωτισμού”): «Ο ιδανικός άνθρωπος του ολοκληρωτικού βασιλείου δεν είναι ούτε ο πεπεισμένος ναζί, ούτε ο πεπεισμένος κομμουνιστής· είναι εκείνος για τον οποίο δεν υπάρχει η διάκριση μεταξύ γεγονότος και φαντασίας, η διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα».

Θα πρόσθετα και τη διάκριση ανάμεσα στη σκέψη και την ανοησία.


Πηγή The Athens Review of books

Η εικόνα είναι επιλογή του "τετραδίου"...

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Πειραματισμός και αριστεία

Ο εκπαιδευτικός Γιάννης Αντωνίου δίδει μια   αναλυτική απάντηση σε όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περί του ασύμβατου πειραματισμού και αριστείας. Προσυπογράφουμε το κείμενό του και το αναδημοσιεύουμε στο τετράδιο με την άδεια του.  [ Α.ΣΤΕΓΟΣ 24.02.2015]

Τα ΠΠΣ είναι σχολεία εκπαιδευτικής αριστείας. Όχι με την έννοια της επιλογής αρίστων μαθητών στην αφετηρία, αλλά με την έννοια της επαναφοράς στο προσκήνιο της ενοχοποιημένης και πρακτικά εξόριστης από το εκπαιδευτικό σύστημα ιδέας της ανάπτυξης και εφαρμογής άριστων εκπαιδευτικών πρακτικών.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Σελιδοδείκτης 23.02.2014

Σελιδοδείκτης 36ος
Τίτος Πατρίκιος Σ ε  β ρ ί σ κ ε ι  η  π ο ί η σ η
εκδόσεις ΚΙΧΛΗ  2012
γράφει ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Τα "αγαπημένα" δεύτερα, δικά μου! [22.02.2015]



[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος μια πόλη, δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Τα μάτια σου. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Ένα χελιδόνι έτοιμο για το ταξίδι της αναχώρησης.  Κράτησα βέβαια, και σημεία αναφοράς. Τα γράμματά σου, τη μελαγχολία του Φάνη, το κόκκινο πουλόβερ... 

Σημειώσεις. Ένα χαρτάκι από τα τσιγάρα σου. Μια ματιά, ένα εισιτήριο...Βόλτα στην παλιά ζωή. Εκεί, και στο αύριο βρίσκονται όλα. Καταγεγραμμένα στο παρόν. Ανασύρω "αγαπημένα" δεύτερα. Άσκηση μνήμης. 



ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
  
Α.ΣΤΕΓΟΣ [22.02.2015]

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Ευρωπαϊκή ημέρα



γράφει ο Ανδρέας Γιάνναρος

Η σημερινή [χθεσινή] ημέρα λοιπόν είναι πολύ σημαντική για την χώρα. Πρώτον γιατί απετράπη οριστικά οποιαδήποτε σκιά πάνω από την χώρα για χρεοκοπία, έξοδο από το ευρώ και όσα αρνητικά σενάρια είχαν αναπτυχθεί και δεύτερον γιατί σύμφωνα με τα όσα μέχρι τώρα περιγράφονται, το πολιτικό πλαίσιο της συμφωνίας είναι ένα ιδιαιτέρως ικανοποιητικό πεδίο τομής των δύο πλευρών και αποτυπώνει έναν δίκαιο και έντιμο συμβιβασμό. Από την μια η ελληνική πλευρά δεν αμφισβητεί αποφάσεις και αλλαγές που έχουν ήδη συμφωνηθεί, από την άλλη κατάφερε να αποσπάσει σημαντικά οφέλη ιδίως όσον αφορά το πάγωμα νέων μέτρων, την ενσωμάτωση της ευελιξίας στους στόχους, καθώς και την δυνατότητα αναθεώρησης του πρωτογενούς πλεονάσματος. Από εκεί και πέρα απομένουν τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών να καθορίσουν από κοινού το νέο πλαίσιο αλλαγών. Στο δια ταύτα, η επιτυχής αυτή έκβαση των διαπραγματεύσεων που προέκυψε μέσα από πειραματισμούς και παλινωδίες της ελληνικής πλευράς, τον αυστηρό νομικισμό της Γερμανίας, από αντιδράσεις κρατών-μελών για διαφορετικούς λόγους, αναμφίβολα αποτελεί εκ του αποτελέσματος και την πρώτη θεσμική επιτυχία της ελληνικής πλευράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Σταύρος Καμπέλης: Ο εμπνευσμένος οραματιστής, ο ρεαλιστής πραγματοποιός

Σταύρος Καμπέλης
γράφει ο Νίκος Πετράκης

Σταύρο,
Φίλε ακριβέ και συνεργάτη πολύτιμε, Άξιε γιε της Κρήτης και της χώρας. Πάλευες σαν Διγενής με το θάνατο τα τελευταία χρόνια. Και πάντα νικούσες.
Αυτή τη φορά δεν γύρισες στο σπίτι σου. Πέταξες από το Νοσοκομείο μέσα από την αγκαλιά της αγαπημένης σου οικογένειας για το ταξίδι το μακρινό.

Έφυγες, αλλά και έμεινες. Γιατί άφησες το φωτεινό σου παράδειγμα. Παράδειγμα ανθρώπου με αρχές και ήθος. Παράδειγμα άξιου κοινωνικού και πολιτικού εργάτη και δημιουργού. Παράδειγμα οραματιστή και πραγματοποιού. Και θα μείνεις για πάντα σα μια ακτίνα φωτός στους ορίζοντες της Κρήτης.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Γιώργος Μήλιας ΤΑ ΜΙΣΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ


ποιητικό ανθολόγιο 2015
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]
 
για τον Φεβρουάριο: henri-cartier bresson


ΤΑ ΜΙΣΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Όταν
Σε νύχτα βαθυσκότεινη
ή
Μέρα ολόλαμπρη
Στην αγάπη φανερωθούμε

Με περίσσια χάρη
Το γλυκύ
Αόρατον κόσμου αλλοτινού
Κοντά μας σιμώνει

Ελπίδες ζηλευτές
Ημερεύουν οι ιαχές των θαλασσών
Κύκνοι λαμπρύνουν τη μεσονύχτια ξαστεριά

Η φιλοπονία
Απρόσμενη λάμψη
Ποτάμια και δάση προσμετρά
Χαμηλώνει, φεγγοβολεί

Σε σπίτια εορτάσιμα
Βλέμματα χαρωπά
Την περιστροφική περιπλάνηση ατενίζουν.





Γιώργος Μήλιας  35 Π ο ι ή μ α τ α  εκδόσεις Γαβριηλίδης Αθήνα 2014

Henri Cartier Bresson Children over a Fibonacci Spiral Staircase 1900

 
σημείωση:
Το ποιητικό ανθολόγιο του Φεβρουαρίου θα είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του φίλου Γιώργου Μήλια.  Μια έκδοση που περιμέναμε πολλά χρόνια.
 

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Ρέκβιεμ ή όχι;

γράφει ο Κώστας Καρακώτιας

Τον Απρίλη του 1955, ο εμβληματικός Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ ήρθε στην Ελλάδα και έδωσε μια σειρά διαλέξεων. Συμμετείχε επίσης σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στο Γαλλικό Ινστιτούτο υπό την προεδρία του καθηγητή και ψυχιάτρου Αγγελου Κατακουζηνού. Η συζήτηση είχε ως θέμα το μέλλον του ευρωπαϊκού πολιτισμού και συμμετείχαν, μαζί με τον Καμύ, ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Φαίδων Βεγλερής και ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας. Αρκετοί από το κοινό έθεσαν ερωτήσεις στον Καμύ και διεύρυναν τη συζήτηση. Πρόσφατα εξεδόθησαν από τις Εκδόσεις Πατάκη τα πρακτικά της συζήτησης αυτής.

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Μια ελιά, μια φρεσκοβαμμένη αυλή, ένας άνθρωπος...


γράφει η Μάγδα Κατόπη

Η χαρισματική μορφή του Νίκου Ξυδάκη - συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, εκδότης, από το 1999 προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης της Καθημερινής και από το Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της εφημερίδας - και οι χθεσινές προγραμματικές του δηλώσεις ως αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού πια, πέρασαν στα ειδησεογραφικά «ψιλά».

Λογικό θα μου πείτε, λόγω της δίνης των ημερών, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Προσωπικά, θεωρώ και λόγω της εσφαλμένης διαιώνισης, στον τόπο μας, της έννοιας “παράγω πολιτισμό”.

Καταστροφή


Προσυπογράφω το σχόλιο του φίλου Γιάννη Καρακάση.

Καταστροφή είναι μια αλλαγή που δεν μπορείς να αναιρέσεις. Αν π.χ. βάλεις δυναμίτη σε ένα κτίριο η έκρηξη επιφέρει μια μη αντιστρεπτή μεταβολή. Η πολιτική συνήθως παράγει αποτελέσματα που αναιρούνται με μια νέα πολιτική απόφαση. Όχι πάντα όμως. Φοβούμαι ότι η απόφαση του κ. Μπαλτά να καταργήσει τα Συμβούλια ανήκει σε αυτή την κατηγορία αποφάσεων: ακόμη και όταν ο κ. Μπαλτάς θα έχει φύγει, ακόμη και όταν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΞΕΛ θα είναι παρελθόν, ο ακαδημαϊκός κόσμος στην Ελλάδα αλλά κυρίως εκτός θα θυμάται ότι η Ελλάδα έδειξε την πόρτα σε μερικούς από τους πιο εκλεκτούς επιστήμονες διεθνώς που ήλθαν να προσφέρουν, ΑΜΙΣΘΙ τις υπηρεσίες τους για την αναβάθμιση των Πανεπιστημίων της γενέθλιας γης. Και αυτό για να ικανοποιηθούν οι κομματικοί εγκάθετοι της κοινής παράταξης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα πανεπιστήμια που η λέξη αριστεία τους προκαλεί αλλεργία. Η απόφαση αυτή δεν ακυρώνει απλώς το παρόν. Καταστρέφει και το μέλλον.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Σελιδοδείκτης [16.02.2015]


Σελιδοδείκτης 35ος
Δημήτρης Κανελλόπουλος Κ λ ί ν η  σ π ό ρ ο υ,  κ α λ ή
εκδόσεις Οροπέδιο, 2010
γράφει η Ανθούλα Δανιήλ

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Τα δεύτερα, δικά μου! [15.02.2015]


[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος μια πόλη, δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Τα μάτια σου. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Ένα χελιδόνι έτοιμο για το ταξίδι της αναχώρησης.  Κράτησα βέβαια, και σημεία αναφοράς. Τα γράμματά σου, τη μελαγχολία του Φάνη, το κόκκινο πουλόβερ... 
Τα δεύτερα, δικά μου. Με τον τρόπο δύο εραστών.
 
ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
  
Α.ΣΤΕΓΟΣ [15.02.2015]

Bal Masque






Διήγημα της Κατερίνας Επιτροπάκη

H αλήθεια είναι ότι βαριόταν θανάσιμα. Έπρεπε όμως να τελειώνει μ’ αυτές τις δουλειές. Τα μαστόρια θα ξεκινούσαν σε λίγες μέρες. Πρώτα τα γκρεμίσματα, μετά ο πλακάς, ο σοβατζής… Αυτή η ανακαίνιση έπρεπε να είχε γίνει καιρό πριν. Το σπίτι είναι τόσο παλιό και με τόσα προβλήματα. Όμως συνεχώς το ανέβαλε. Τόσα χρόνια τώρα. Δεν πήγαινε όμως άλλο. Και μια και η συνεχόμενη δυσχέρεια των τελευταίων ετών είχε σαν αποτέλεσμα να εξανεμισθούν σχεδόν εντελώς όλες οι οικονομίες, είχε αποφασίσει, πριν δει μηδενισμένο το λογαριασμό Ταμιευτηρίου της τράπεζας, να δαπανήσει τα τελευταία χρήματα για να κάνει, επιτέλους, αυτή την ανακαίνιση.
 
Ο Γιώργος μάλλον δεν ήταν σύμφωνος. Φοβόταν πως δεν είχαν δει ακόμα τα χειρότερα. Στο γραφείο του οι δουλειές πήγαιναν χάλια. Ο κόσμος έκανε όλο και λιγότερα ασφαλιστικά συμβόλαια, ενώ ήταν πολλοί οι πελάτες που του χρωστούσαν χρήματα και δεν ήξερε πότε θα τα πάρει. Δεν είχε φέρει όμως αντίρρηση. Είχε συνηθίσει, άλλωστε, είκοσι χρόνια τώρα, τον πρώτο λόγο στο νοικοκυριό να τον έχει η γυναίκα του. Κι έτσι εκείνος απλά συμφωνούσε με ό,τι εκείνη αποφάσιζε. Ακόμα κι ο τρόπος που ζητούσε τη γνώμη του, αποτελούσε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατική διαδικασία. Περίπου του ανακοίνωνε πάντα την απόφαση της, τελειώνοντας με ένα «συμφωνείς, αγάπη μου, έτσι δεν είναι;»

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Αριστεία και δημοκρατία


γράφει η Χαριτίνη Καρακωστάκη

Η δήλωση του υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων ότι θα καταργήσει τις εισαγωγικές εξετά­σεις στα πειραματικά σχολεία συνοδεύτηκε από μια διπλή εξήγηση. Αν ένας μαθητής πετύχει στις εξετάσεις θα τον καταδιώ­κει εφεξής η «ρετσινιά» της αριστείας, με αποτέλεσμα, αν στη μετέπειτα πορεία του αποτύχει, να μην μπορεί να σηκώσει το αβάσταχτο φορτίο της πάλαι ποτέ επιτυχίας του. Αλλά και αν κάποιος αποτύχει, τότε θα είναι καταδικασμένος να φέρει βαρέως την αποτυχία του σέ όλη του τη ζωή του.

Ποια είναι κοινωνία εκείνη που αντιλαμ­βάνεται την αριστεία (ή την απουσία της) ως ρετσινιά;

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Γιώργος Μήλιας Εποχές


ποιητικό ανθολόγιο 2015
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]
 
για τον Φεβρουάριο: henri-cartier bresson

Εποχές

Καθώς εξέλειπαν οι εποχές
Των ωραίων ημερών
Τώρα το θέμα φίλε Ευγένη
Δεν είναι η ωραία Ελένη
ή άλλως πως η ωραία Κατερίνα

Που μες το φεγγαρόφωτο
Αόρατη μας προσερνά

Μήτε η γλυκιά της η φωνή
Που ακούγεται
Από κρυφή σπηλιά του βράχου

-Εμείς και στις φιλίες στέρξαμε
Καλύτερα και στις αγάπες




Γιώργος Μήλιας  35 Π ο ι ή μ α τ α  εκδόσεις Γαβριηλίδης Αθήνα 2014

Henri-Cartier Bresson Place de l'Europe. Behind the Gare Saint-Lazare. Paris, 1932

 
σημείωση:
Το ποιητικό ανθολόγιο του Φεβρουαρίου θα είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του φίλου Γιώργου Μήλια.  Μια έκδοση που περιμέναμε πολλά χρόνια.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Έτος Μανόλη Αναγνωστάκη το 2015 στη Θεσσαλονίκη

Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία που άραξαν
Για τη μάχη που κερδήθηκε
Για τον άσωτο που επέστρεψε
Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια. 

Η «Αφιέρωση», ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη από τη συλλογή Συνέχεια 3, γραμμένο το 1962, είναι ίσως το πλέον αντιπροσωπευτικό της προσωπικής του θέασης στα πράγματα (κοινωνικά, ιδεολογικά, συναισθηματικά, πολιτικά εν τέλει). Την «Αφιέρωση» επέλεξε η αρμόδια επιτροπή που συνέστησε ο Δήμος της γενέθλιας πόλης του προκειμένου να τιμήσει φέτος (10 χρόνια από τον θάνατό του, στις 23 Ιουνίου του 2005, και 90 ακριβώς από τη γέννησή του, στις 9 Μαρτίου του 1925) τη μνήμη του ποιητή. Η «Αφιέρωση» θα λαξευθεί σε ειδική μεταλλική πλακέτα, επικολλημένη σε αναμνηστική γρανιτένια στήλη, η οποία θα τοποθετηθεί στη συμβολή μεταξύ των οδών Φιλίππου, Αμύντα και Πλάτωνος, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ένα μικρό πλάτωμα με τη σχετική νησίδα στο κέντρο του (το πλάτωμα δεν είναι χαρακτηρισμένο ως πλατεία, θα μπορούσε, όμως, παρά τις ελάχιστες διαστάσεις του).

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Δεν ξέρω για τον κ. Σόιμπλε, εγώ τι θα δώσω;


γράφει ο Αντώνης Ανηψητάκης

Οι στιγμές ιστορικές. Ο πολιτικός χρόνος έχει πυκνώσει. Κι είναι χρόνος γιορτινός, παπαδιάμαντειος, μετά από χρόνια πένθους, για τον τόπο. Λάμπει η φτώχεια, μα λάμπει μέσ' την περηφάνεια.

Έχω ρίξει τις λέξεις σφαίρες στο πηγάδι, αλλά δεν μπορώ να ηρεμήσω, με στοιχειώνει η φράση του Κένεντυ. "Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου". Και πάει καιρός που τη χώρα μου τη νιώθω τριπλή, το ίδιο και την υπηκοότητά μου, Έλληνας, ευρωπαίος, πολίτης του κόσμου.

Την ψήφο μου, επικήδειο την χαρακτήρισα, την έριξα στη ΔΗΜΑΡ, είμαι δηλαδή από αυτούς που βρίσκουν οι δημοσκόποι, περισσότεροι κι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που μετεκλογικά στηρίζουμε κριτικά  την κυβέρνηση. Συγκεκριμενοποιώ το "κριτικά", την κριτική μου. "Μαζέψτε πρώτα και μετά μοιράστε". Αναφέρομαι σε χρήματα, αλλά αναφέρομαι και σε λέξεις, λόγια, δηλώσεις, στη γλώσσα των νέων υπουργών.

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

Σελιδοδείκτης [09.02.2015]

Ο Σελιδοδείκτης σήμερα πολλά βιβλία συναντά. Τρυπώνει σε αλλόκοτα, παράξενα και παρόδοξα. Αστεία και κωμικοτραγικά. Μόνο η πένα της κ. Έλσης Σαράτση τα γνωρίζει και τα μοιράζεται μαζί μας από το... Μεσοπάτωμα του Ελευθερουδάκη...

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Τα δεύτερα, δικά τους! [08.02.2015]





"για πάντα" μια ταινία της Μ.Μαντά 


[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος μια πόλη, δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Τα μάτια σου. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Ένα χελιδόνι έτοιμο για το ταξίδι της αναχώρησης.  Κράτησα βέβαια, και σημεία αναφοράς. Τα γράμματά σου, τη μελαγχολία του Φάνη, το κόκκινο πουλόβερ...

Τα δεύτερα, δικά τους. Η στήλη φιλοξενεί σήμερα πέντε αξιόλογα σημειώματα. Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή. Πήρε την άδεια από τις κυρίες της συντροφιάς. Ο φίλος, που κλείνει, έστειλε τη συνεργασία του με το κανονικό ταχυδρομείο. Περπατάμε στους ίδιους δρόμους. Αλλάζουμε μα μένουμε ίδιοι. 

Διατηρήσαμε την πολυτέλεια του υστερόγραφου. 

Διαβάζω πάντα την "μαργαρίτα". 

Α.ΣΤΕΓΟΣ [08.02.2015]

Κώστας Σημίτης: Στόχοι ευρωπαϊκής πολιτικής

Οι συζητήσεις που πραγματοποιούνται μεταξύ της νέας κυβέρνησης και των εταίρων μας έχουν δημιουργήσει στην Ελλάδα την εντύπωση ότι εμείς είμαστε η πρώτη χώρα που εκφράζει αμφιβολίες για το ευρωπαϊκό εγχείρημα και προβάλλει έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης των κοινών προβλημάτων.
Συζητήσεις και διαμάχες για την αναδιοργάνωση των ευρωπαϊκών θεσμών έχουν όμως υπάρξει εδώ και χρόνια. Τις προκάλεσαν η οικονομική κρίση, οι υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ των κρατών, αλλά και οι διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς τον τρόπο λειτουργίας της Ενωσης.

Η αιτία της κρίσης βρίσκεται στο ότι η ευρωζώνη είναι μια πλήρης νομισματική ένωση, αλλά μια ατελής οικονομική και δημοσιονομική ένωση χωρών-μελών με διαφορετικά διαρθρωτικά χαρακτηριστικά, των ώριμων οικονομιών του ευρωπαϊκού Βορρά και των λιγότερο ώριμων οικονομιών του ευρωπαϊκού Νότου. Η τρέχουσα κρίση είναι κατά ένα μικρό μόνο ποσοστό κρίση δημόσιου χρέους, και αυτό αφορά κυρίως την Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Μαρίνα Σπανάκη, "Κύκλος γραφής", Μόλλυ Μπλουμ...


Επίκαιρα όσο ποτέ είναι τα μηνύματα που στέλνει ο Ιρλανδός συγγραφέας, James Joyce, με το έργο του «Οδυσσέας», που γράφτηκε πριν 93 χρόνια. Η θεατρική ομάδα «Κύκλος Γραφής» ανεβάζει το θεατρικό μονόλογο «Μόλλυ Μπλουμ», απόσπασμα από το 18ο κεφάλαιο του έργου. 

Η παράσταση παρουσιάζεται σε επιλογή, μετάφραση κειμένου και σκηνοθεσία της Μαρίνας Σπανάκη, την ερχόμενη Δευτέρα 9 και την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου στις 9 το βράδυ στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου. 

Η κ. Σπανάκη μιλά  για τον «Οδυσσέα», την παράσταση και τη σχέση των Ηρακλειωτών με το θέατρο.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

1968 - 2008: Τετελεσμένη και παρούσα ιστορία της ανανεωτικής Αριστεράς


Στις 5 - 15 Φεβρουαρίου 1968 συνήλθε στη Βουδαπέστη η 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ για να εξετάσει την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας με τη δικτατορία και εσωκομματικά ζητήματα. Στη λήξη των εργασίων της η διάσπαση του Κόμματος είναι ένα πραγματικό γεγονός.


Το "τετράδιο εξόδου" δημοσιεύει ένα κείμενο του φίλου Βασίλη Ζουναλή. Πιστεύουμε -πέρα από τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτει - ότι διατηρεί την επικαιρότητά του. 

1968 - 2008: Τετελεσμένη και παρούσα ιστορία της ανανεωτικής Αριστεράς [1]

γράφει ο Βασίλης Ζουναλής

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Γιώργος Μήλιας Μια μέρα


ποιητικό ανθολόγιο 2015
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]
 
για τον Φεβρουάριο: henri-cartier bresson
 

Μια μέρα

Μια μέρα που ο ήλιος έκαιγε
Χτύπησα τη λάμα
Με δύναμη στο χώμα.

Και καθώς η λάμα επέστρεφε
Ολούθε καταπάνω μου
Οι φίλοι μου
Πετάχθηκαν απ` το νερό

Και αύθις φύγαμε
Για τα ψηλά λιβάδεια
Καβαλλάρηδες
Με το άστρο καρφωμένο στο μυαλό



Γιώργος Μήλιας  35 Π ο ι ή μ α τ α  εκδόσεις Γαβριηλίδης Αθήνα 2014

Henri-Cartier Bresson, Mexico 1964

σημείωση:
Το ποιητικό ανθολόγιο του Φεβρουαρίου θα είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του φίλου Γιώργου Μήλια.  Μια έκδοση που περιμέναμε πολλά χρόνια.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Οι παλιοί του φίλοι



στον Λάμπρο και στον Μάρκο

Έτρεχε στις περασμένες αναρτήσεις, όπως παλιότερα αναζητούσε στιγμές στα ημερολόγια του. Όλες οι ιστορίες στο παρελθόν έχουν συμβεί.

Τώρα στο διαδίκτυο είναι όλα συγκεντρωμένα και χαμένα μαζί.  Χωρίς να το καταλάβει ή μήπως το προσπάθησε, επισκέφτηκε την πρώτη σελίδα. Από καιρό τώρα κλειστή. Μα, και η δεύτερη είναι κλειστή επίσης. Φίλοι, που συναντήθηκαν σε άλλες διαδρομές. Κρατάνε ακόμα ένα σημείο. Σταθερό σημείο αναφοράς. Στον ορυμαγδό της πληροφορίας είναι μια όαση γνώσης, γνώμης και πνευματικής ευχαρίστησης. Άλλαξε ο τρόπος. Η θέαση των γεγονότων. Η απόσταση από τα πράγματα. Άλλαξε και ο ίδιος. Περισσότερο προσωπικός ο λόγος του. Εσωστρεφής. Προτιμούσε τη σιωπή, χωρίς κατ` ανάγκη να σημαίνει ότι επιδιώκει την απομόνωση.

Τα ημερολόγια του είναι πάντα τακτοποιημένα. Τα παλιότερα στο κομοδίνο, που κληρονόμησε από τους δικούς του. Τα νεώτερα κοντά στο γραφείο του. Μικρές ιστορίες, αποσπάσματα. Μικρά αγκάθια, μένουν έτσι χρόνια τώρα. 

Οι παλιοί του φίλοι. Είναι αλήθεια: ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε μπροστά του. Οι συναντήσεις αυτές είχαν ένα άρωμα ανάτασης. Την ηρεμία μιας λεβάντας. Τη σπιρτάδα ενός νυχτολούλουδου.  Την κομψότητα μιας γαζίας.

Θέλουν νερό και φροντίδα να ανθίσουν. Είναι μάτια γόνιμα.

Η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία

Τρεις σημαντικοί συγγραφείς, καλούνται να γράψουν διηγήματα  με έμπνευση τη μουσική. Οι Γιώργος Κοροπούλης, Μιχάλης Γκανάς και Δημήτρης Καλοκύρης θα διαβάσουν οι ίδιοι τα  πρωτότυπα έργα τους στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στις 5 Φεβρουαρίου, 4 Μαρτίου και 22 Μαΐου 2015 αντίστοιχα. 

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Ένας άλλος λόγος και τόνος



γράφει ο Νικόλας Σεβαστάκης

Πέρα από δίκες προθέσεων ή ασκήσεις καχυποψίας θα πω το εξής: ο σημερινός λόγος και οι κυρίαρχοι τόνοι του (στο Παρίσι με τη συνέντευξη Βαρουφάκη / Σαπέν, στην τηλεόραση του Γιάννη Δραγασάκη) προεικονίζουν έναν δρόμο, μια λογική πολιτικής διαπραγμάτευσης. Με ασάφειες, με αρκετές αποσιωπήσεις, με βολικές ερμηνείες, ίσως, αλλά, παρόλα αυτά, έναν δρόμο ευρωπαϊκό. 

Τι σημαίνει αυτό; Κρατώ κάποια θετικά νομίζω σημεία: αποστασιοποίηση από τον συνοπτικό αντι-γερμανισμό, υιοθέτηση μιας έννοιας κοινωνικού συμβολαίου, αποδοκιμασία μέχρι και του πανίσχυρου στο φαντασιακό της Αγανάκτησης σχήματος ''Νότος εναντίον Boρρά''...Με άλλα λόγια: η πολιτική διαμάχη, ακόμα και η στιγμή της σύγκρουσης σε βασικά σημεία, δεν χρειάζεται προσφυγή σε κατηγορίες ηθικού στιγματισμού του άλλου, στην άθλια θανατόφιλη "προδοτολογία'' που φλογίζει αυτές τις μέρες πολλά απ` τα ριζοσπαστικά timelines και τα μετατρέπει σε έκτακτα δικαστήρια.
 
Δεν έχω καμιά επάρκεια για τεχνικοοικονομικές παρατηρήσεις σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας ή αποτυχίας μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης. Διαβάζω πολλές πρόωρες ''φιλελεύθερες" νεκρολογίες / καταστροφολογίες και άλλες τόσες radical μεγαλοστομίες που συγχέουν τη λύση του ελληνικού προβλήματος με την κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού... Αυτό που αισθάνομαι όμως είναι ότι μόνο μια πολιτική διαπραγμάτευση απαλλαγμένη όσο το δυνατό από εθνικιστικούς και αντιστασιακούς λυρισμούς, από φαντάσματα ηρωισμού και ικριώματα υποτέλειας, μόνο μια διαπραγμάτευση που αρχίζει με τη θετικότητα ενός στόχου [ τι θέτω ως προτεραιότητα στόχων] και όχι από το πόσο αντιπαθής ή ξινός είναι ο συνομιλητής μου, μόνο μια τέτοια σχέση κομίζει νόημα στη συγκυρία που ζούμε. 

Υπάρχουν βέβαια πολλά ιδεολογικά, πρακτικά και ψυχολογικά εμπόδια για ένα τέτοιο ποιοτικό άλμα. Μα για αυτό θα έχουμε να πούμε πολλά τις εβδομάδες που έρχονται...


από την προσωπική σελίδα του κ. Σεβαστάκη στο facebook

Σελιδοδείκτης [02.02.2015]


Σελιδοδείκτης 33ος
Jean-Michel GuenassiaΗ λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων
μετ.: Φωτεινή Βλαχοπούλου
εκδ. Πόλις, 2011

γράφει η Σταυρούλα Παπασπύρου

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Τα δεύτερα, δικά μου! [01.02.2015]

[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Τα μάτια σου. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Ένα χελιδόνι έτοιμο για το ταξίδι της αναχώρησης. 



 
Τα δεύτερα, δικά μου. Με τον τρόπο δύο εραστών.
 
ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
  
Α.ΣΤΕΓΟΣ [01.02.2015]