Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Μη πετάξεις τίποτα #5


[...] Βιβλία, χαρτιά, στοίβες οι εφημερίδες, σκόρπια τα περιοδικά. Χάρτινοι φάκελοι και αποκόμματα. Η μυρωδιά του χαρτιού ανάμικτη με εκείνη ενός φτηνού ελληνικού καπνού για τσιμπούκι. Ένα μικρό γραφείο με παραλληλογράφο. Κάποια σχέδια που δεν τελείωσαν ποτέ. Δύο πολυθρόνες που έδιναν καθημερινά μάχη για να μην εκτοπιστούν στη μικρή βεράντα που ανοιγόταν έξω από το "σαλόνι". Βιβλία και χαρτιά[...]

Αν αποφάσιζε κάποτε να τακτοποιήσει το...καθιστικό του, τούτα τα μικρά διαμαντάκια θα τα έβαζε σε φάκελο πορτοκαλί.  Μέχρι τότε θα τα παρουσιάζει εδώ.  Με μια σειρά που έχει στο κεφάλι του...
Α.ΣΤΕΓΟΣ

"Μη πετάξεις τίποτα..."  Την τελευταία μέρα του μήνα στο "τετράδιο εξόδου".

Αφιερωμένο εξαιρετικά

Ο δρόμος είναι πάντοτε μπροστά


Ευχές πολλές, συνταξιδιώτες! 

Ο δρόμος είναι πάντοτε μπροστά.
Στην μεγάλη καμπύλη του πέντε χώρανε νέα όνειρα και άπειρες πράξεις.


Εκεί, θα συναντηθούμε...

Α.ΣΤΕΓΟΣ 31.12.2014

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Σελιδοδείκτης [29.12.2014]

Σελιδοδείκτης 28ος
Λεονάδρο Παδούρα Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά, μετάφραση Κώστας Αθανασίου, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2011
γράφει η Όλγα Σελλά

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [28.12.2014]

[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Δυό χελιδόνια έτοιμα για το ταξίδι της αναχώρησης. 

Τα δεύτερα, δικά μου. Με τον τρόπο δύο εραστών.

ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα


Α.ΣΤΕΓΟΣ 28.12.2014


Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

ΣΥΡΙΖΑ για να τελειώνουμε;


γράφει ο Γιάννης Καρακάσης

Βλέπω τελευταία φίλους που, ενώ διαφωνούν απόλυτα με τις μορφές του λαϊκιστικού λόγου που διατυπώνονται στην ελληνική πολιτική, δηλώνουν έτοιμοι να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Το σκεπτικό τους είναι ότι πρέπει επιτέλους να δοκιμαστεί και να αποτύχει πανηγυρικά η λαϊκιστική ανοησία ώστε να καταλάβουμε ως λαός ότι οφείλουμε να σοβαρευτούμε, να καταλάβουμε ότι οι λύσεις έχουν κόστος, να αποδεχτούμε ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις για να αυξηθούν η αξιοπιστία της πολιτικής, η αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Έτσι και αλλιώς την εναλλακτική πολιτική λύση της νυν διακυβέρνησης δεν την λες και μεταρρυθμιστική ή εκσυγχρονιστική. Με λίγα λόγια πρέπει να δοκιμάσουμε μια καταστροφή, να φτάσουμε στον πάτο προκειμένου η μόνη εναλλακτική λύση να είναι η άνοδος, η ανάπτυξη, η βελτίωση.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Αργύρης Χιόνης ΙΣΤ` Αυτό το στήθος που ασπαίρει


ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Δεκέμβριο: Μαρία Σφηνιά

ΙΣΤ` Αυτό το στήθος που ασπαίρει

Αυτό το στήθος που ασπαίρει
Αυτό το στήθος που μου καίει το χέρι
Δεν θα το βάλω ποτέ σε ποίημα
Ποτέ δεν θα το μεταφέρω στο χαρτί
Ούτε άθλια παρομοίωση θα το κάνω
Αυτό το στήθος που στα χείλη μου το βάνω
Και ρουφώ τη ρόδινη θηλή του
Ακόμα και θηλιά να μου περάσουνε στο λαιμό
Ακόμα κι αν με στήσουνε στον τοίχο
Δεν θα το κάνω στίχο



Αργύρης Χιόνης Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέπτη, 1986 [από την έκδοση Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ποιήματα 1966-2000, ΝΕΦΕΛΗ Αθήνα 2006]

Πίνακας της Μαρίας Σφηνιά

σημείωση: Κλείνει σήμερα, τελευταία Παρασκευή του χρόνου, το ποιητικό ανθολόγιο του 2014. Καλή ποίηση εύχεται η στήλη, θυμάται τον Αργύρη Χιόνη και ετοιμάζεται να διαβεί τη νέα χρονιά. Καλή αντάμωση, συνταξιδιώτες.

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Οι εντιμότατοι φίλοι μου... Λευτέρης Γιαννακουδάκης



Στην νέα αυτή στήλη το λόγο θα έχουν… «οι εντιμότατοι φίλοι μου...». Πολίτες αυτής της πόλης, σύντροφοι της καθημερινής μου ζωής, άνθρωποι σημαντικοί… Δίνουμε τις ερωτήσεις και εκείνοι-ες  θα καταθέτουν τις απαντήσεις. Φτιάχνουμε μαζί ένα φωτογραφικό άλμπουμ με περισσότερες λέξεις.

Κρατάμε για εμάς την πολυτέλεια ενός υστερόγραφου...[Α.ΣΤΕΓΟΣ]


Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Στην κόψη του ξυραφιού


άρθρο του Σπύρου Λυκούδη

Η ​​ πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας απέβη άκαρπη. Αναμενόμενο. Απομένουν άλλες δύο με μικρά περιθώρια θεαματικής αλλαγής.

Η χώρα έχει πιαστεί στη μέγγενη του φόβου και της οργής. Αυτοπαγιδεύθηκε. Η μεν κυβέρνηση, επειδή λανθασμένα υπολόγισε ότι κάνοντας φύλλο και φτερό τις σελίδες του Μνημονίου θα μπορούσε άνετα να περάσει τον κάβο των προεδρικών εκλογών. Πήρε το μάθημά της. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση, αφού υπέστη την ψυχρολουσία στο Σίτι του Λονδίνου, πήρε κι αυτή ένα μάθημα, αλλά μυαλό δεν έβαλε. Συνέχισε να χτυπά τα νταούλια και τους ζουρνάδες του αχαλίνωτου λαϊκισμού.

Η εμφανής κρίση που διέρχεται η χώρα μας, με τον διάχυτο πανικό που την τυλίγει, είναι βαθύτατα πολιτική. Η εκλογή Προέδρου δεν θα έπρεπε καν να αποτελεί αντικείμενο κομματικής διαμάχης και μάλιστα τόσο άγριας και χυδαίας. Εχει χαθεί κάθε αίσθηση πολιτικής σοβαρότητας και πολιτισμού. Το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται και ευτελίζεται καθημερινά.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Σελιδοδείκτης [22.12.2014]










Σελιδοδείκτης 27ος Με μια μικρή διαφορά. Στο κείμενο που ακολουθεί παρουσιάζονται δύο βιβλία από τις εκδόσεις Μελάνι: 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ  Ε κ α τ ό  και
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ  Λ ε ξ ι κ ό  α ν α μ ν ή σ ε ω ν 
γράφει η Κατερίνα Σχινά 

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [21.12.2014]

Κλείνω τα μάτια. Βλέπω τα δικά σου.
Σε αγγίζω
-εδώ, μακριά σου βρίσκομαι-
μοιραζόμαστε χρώματα.

Τα μάτια σου, σύννεφα φορτωμένα.

Τα δεύτερα, δικά μου. Με τον τρόπο δύο εραστών.

ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

Α.ΣΤΕΓΟΣ 21.12.2014

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Το παλτό [απόσπασμα]

[...] στην παρακμή της συλλογικής ζωής των απορριμμάτων/
 μόνος/ 
φέρνω στη μνήμη τη δύναμη των πρώτων ημερών/ 
φέρνω στη μνήμη το άρωμα των πρώτων ιδεών//

Α.ΣΤΕΓΟΣ


[...] Ήρθε στον κόσμο, αργά το βράδυ. Μια μέρα που δεν θα ξεχάσει κανείς. Ο σταθμός του Βουκουρεστίου μετέδιδε την είδηση. Η διάσπαση του κόμματος ήταν γεγονός. Μέσα σε συνθήκες σκληρής δικτατορίας, νέα τραγωδία.  Ο πατέρας του, Δημήτρης Γρηγοριάδης, καπνεργάτης στο επάγγελμα, πρόεδρος στο σωματείο,  ήταν πολύ στεναχωρημένος. Μέλος του Κόμματος από το `55, ήξερε πολύ καλά τι θα ακολουθήσει. Η χαρά για τον ερχομό του πρώτου του παιδιού μετρίασε τον καημό των κομματικών εξελίξεων. « Ένα παιδί συντροφιά για την θυγατέρα μας…», έλεγε και φίλεψε όλους, συντρόφους, φίλους και συγγενείς, που του ευχήθηκαν. «Να δεις, κερά, που κάποιοι, δεν θα μας μιλούν από αύριο», είπε και φίλησε τη γυναίκα του, που έλαμπε από χαρά! «Μη βάζεις κακό με το νου σου», ήταν τα δικά της λόγια. Μα, το δίκιο ήταν με το μέρος του. Όλοι θυμόταν την γενέθλια ημέρα του Πέτρου, μα οι μισοί δεν του ευχήθηκαν ποτέ. Η διάσπαση του Κόμματος είχε πολλά ποδάρια.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Τσέζαρε Παβέζε Verra la morte e avra i tuoi occhi


ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Δεκέμβριο: Μαρία Σφηνιά


Verra la morte e avra i tuoi occhi-
questa morte che ci accompagna
dal mattino alla sera, insonne,
sorda, come un vecchio rimorso
ο un viziο assurdo. Ι tuoi occhi
saranno una vana parola,
un grido taciuto, un silenzio.
Cosi li vedi ogni mattina
quando su te sola ti pieghi
nello specchio. Ο cara speranza,
quel giorno sapremo anche noi
che sei la vita e sei il nulla.
Per tutti la morte ha uno sguardo.
Verra la morte e avra i tuoi occhi.
Sara come smettere un vizio,
come vedere nello specchio
riemergere un viso morto,
come ascoltare un labbro chiuso.
Scenderemo nel gorgo muti.

(22 marzo 1950)

 
Ο θάνατος θά ‘ρθει και θά ‘χει τα μάτια σου-
ο θάνατος που ‘ναι μαζί μας
απ’ το πρωί ως το βράδι, άγρυπνος,
άφωνος σαν παλιά τύψη
ή κάποιο ανόητο πάθος. Τα μάτια σου
θα ‘ναι μια μάταιη λέξη,
μια πνιγμένη κραυγή, μια σιωπή.
Σαν κι αυτή που κάθε πρωί
βλέπεις, όταν σκύβεις μόνη σου
πάνω απ’ τον καθρέφτη. Ω αγαπημένη ελπίδα,
εκείνη τη μέρα που κι οι δυο θα μάθουμε
πως είσαι ζωή και τίποτα.
Ο θάνατος έχει ένα βλέμμα για όλους.
Ο θάνατος θά ‘ρθεί, και θά ‘χει τα μάτια σου.
Θα ‘ναι σα να παρατάς ένα πάθος,
σα να βλέπεις ένα πεθαμένο πρόσωπο
ν’ αναδύεται απ’ τον καθρέφτη,
σα ν’ ακούς χείλια κλειστά να μιλούν.
Θα κατέβουμε στην άβυσσο βουβοί.

Cesare Pavese (μτφ. Αλεξ. Τραϊανός),'Ο θάνατος θά ‘ρθει', Το Δέντρο 26 (Μάρτιος 1985) 




Δείτε και διαβάστε εδώ - στην καλή σελίδα του poiein.gr - τις μεταφράσεις του ποιήματος του Cezare Paveze 


Μαρία Σφηνιά  διάφορα υλικά (κερί, κλωστές, γύψος, εφημερίδες, πηλός και χρώματα) σε λαμαρίνα, 40Χ60 εκ. περίπου.

Αριστεροί, αριστερούληδες, εαυτούληδες


γράφει ο Γιώργος ΚΑΡΕΛΙΑΣ

Σε μια κρίσιμη ψηφοφορία, όπως είναι αυτές για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, ο βουλευτής έχει δύο πράγματα να κάνει. Πρώτον, να πει τι θα ψηφίσει. Και, δεύτερον, να εξηγήσει γιατί το κάνει.
Όσοι θεωρούν ότι οι εκλογές θα προκαλέσουν ζημιά στην οικονομία ψηφίζουν «ναι» στον Πρόεδρο. Οσοι, αντίθετα, πιστεύουν ότι οι εκλογές θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας ψηφίζουν «όχι». Λογική η στάση και των δύο κατηγοριών. Συνέπεια λόγων και πράξεων.

Αυτός θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Αμ δε. Ας δούμε τέσσερα χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη χτεσινή ψηφοφορία:


Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

ΜΕΤΑρρυθμιστές, η νέα κίνηση που ήρθε να προσθέσει και όχι να αφαιρέσει

γράφει ο Κώστας Χαϊνάς
 
Η εμφάνιση του Σπύρου Λυκούδη και των ΜΕΤΑρρυθμιστών αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη για πολλούς συμπολίτες μας, αλλά και μια δύναμη αλλαγής για το πολιτικό σκηνικό. Ο πολιτικός λόγος που έχει εκφωνηθεί μέχρι στιγμής και τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας πολιτικής κίνησης, έχουν δημιουργήσει κάποιες προϋποθέσεις υπέρβασης των συνθηκών πόλωσης που επιδιώκει να διαμορφώσει ο εν δυνάμει νέος δικομματισμός. Αλλά και προσδοκίες σε ένα τμήμα της προοδευτικής κοινωνίας των πολιτών. Οι θέσεις και οι πρωτοβουλίες που έχει πάρει μέχρι σήμερα η νέα πολιτική κίνηση των ΜΕΤΑρρυθμιστών, έδειξαν ότι πρόκειται για κάτι πραγματικά νέο, που δεν φοβάται να αναμετρηθεί με τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, να χρησιμοποιήσει την γλώσσα της αλήθειας και της κοινής λογικής για τα προβλήματα της χώρας. Ήταν η πρώτη δύναμη που ανέδειξε στη δύσκολη αυτή συγκυρία της χώρας την ανάγκη εθνικής συνεννόησης, για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, την διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος, τη προετοιμασία για τη συνταγματική αναθεώρηση και την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Μίλησε για την ανάγκη μιας Κυβέρνησης Ειδικού Σκοπού. Έθεσε μια ατζέντα που καμιά υπεύθυνη πολιτική δύναμη δεν μπορεί να την αγνοήσει.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Σελιδοδείκτης 15.12.2014

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Σελιδοδείκτης 26ος:
Μιχάλης Γκανάς Γυναικών  Μικρές και πολύ μικρές ιστορίες εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2010

γράφει η Γιούλα Ράπτη

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [14.12.2014]



"Εκεί, πριν τριάντα χρόνια ήταν ένα φροντιστήριο", της είπα. 
Εκείνη, κοίταξε, στα δεξιά της, ένα παρελθόν, που δεν έζησε ποτέ. 
Μια κουβέντα για το μέλλον, που δεν θέλησε, δεν ανταλλάξαμε.

Δήμος Αργυράκης

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 

υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.

 
 
Α.ΣΤΕΓΟΣ [14.12.2014]

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Χέρια πάνω από την πόλη


γράφει ο Λεωνίδας Δρανδάκης

Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται

ζυγόν δουλείας ας έχωσι

Θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία. [Α.Κ.]


Ο Πέτρος Ινιωτάκης είναι μάλλον ένας τυχερός άνθρωπος, μέσα στην ατυχία του. Επέζησε μιας δολοφονικής απόπειρας εναντίον του.

Αναίτιας εκ πρώτης όψεως. Μιας απόπειρας εκφοβισμού και “συμμόρφωσης”.

Δήλωση Σπύρου Λυκούδη


-Αργήσαμε;
-Ναι, αργήσαμε.
-Ας μην βιαστούμε τώρα...
-Ναι, να μην βιαστούμε τώρα.
-Να προχωρήσουμε...
-Ναι, θα προχωρήσουμε. 

[φανταστικός διάλογος πραγματικών συνομιλητών]

Α.ΣΤΕΓΟΣ

Επειδή πολλά γράφονται αυτές τις ώρες για τις πολιτικές επιδιώξεις των ΜΕΤΑρρυθμιστών και τις δικές μου προσωπικά, θα ήθελα να επαναλάβω πως αυτές τις κρίσιμες για τη χώρα μας στιγμές, μοναδική πολιτική μας στόχευση, όπως έχω ήδη δηλώσει, παραμένει η ανάγκη για μια ευρεία εθνική συναίνεση και συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

ΔΗΜΟΣ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ (1939-10.12.2014)


Ο Δήμος Σκουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα.  Σπούδασε ζωγραφική (1956-1957) κοντά στον Πάνο Σαραφιανό και αργότερα, στην Α.Σ.Κ.Τ. (1960-1965), κοντά στους  Γιάννη Μόραλη και Γιώργο Μαυροϊδη.  Τις σπουδές του συμπλήρωσε (1963-1965) στη σκηνογραφία με το Βασίλη Βασιλειάδη.  Το 1968-1969 ταξείδεψε στη Βόρειο και Νότιο Αμερική και την Ευρώπη (Παρίσι, Λονδίνο, Δυτικό Βερολίνο), όπου είχε την ευκαιρία να μελετήσει τα κλασσικά έργα των μεγάλων δασκάλων της Ευρωπαϊκής Τέχνης και να έλθει σε άμεση επαφή με τα σύγχρονα εικαστικά ρεύματα και ιδιαίτερα με εκείνα της pop-art και του κριτικού ρεαλισμού.  Την πρώτη του ατομική έκθεση έκανε το 1981 στην Αθήνα, ενώ ήδη από το 1961 είχε μετάσχει σε σειρά ομαδικών εκθέσεων. Το έργο του, όπου δεσπόζει το ανθρώπινο πρόσωπο, διακρίνει ο υπέρμετρος ρεαλισμός.  

Ο Δήμος Σκουλάκης μέσα από τα δικά του λόγια.  Αποσπάσματα από συνέντευξή του στον Γιώργο Δουατζή. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Κ της Καθημερινής - τ.170

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Μάνος Λουκάκης Του ξύλου και του μάρμαρου

ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Δεκέμβριο: Μαρία Σφηνιά
 
Του ξύλου και του μάρμαρου

Μελετώ με τον ήλιο πως καμαρώνουν το πρωί

Οι πέτρες το μπόι τους,

Πως θαυμάζουν στο φως τους τοίχους οι κήποι,

Κι έτσι, σιγά σιγά,

Με το αλφάδι που μας άφησαν

Για τις γιορτές οι ξένοι

Μαθαίνω να ισιώνω τα όνειρά σου

Πριν μου κακοσυνέψουν. Πριν

Ανοίξουν οι μαστόροι τετράδια

Και πουν δημόσια τις αλήθειες. Πάντα ξεχνώ,

Μόλις ξυπνώ,

Κοιτάζω τα πουλιά στο μπαλκόνι,

Διαβάζω γράμματα κι αριθμούς στα σύννεφα

Και τα λούκια που σκαρώνει το δάκρυ σου

Με τον καιρό

Στα ξύλα και τα μάρμαρα. Πάντα ξεχνώ.


Προσέχω μην τρυπώσει η σκιά σου

Στην πέτρα

Και ξεχνάω αφεσπέρας τους πανσέδες

Απότιστους.
 
Μάνος Λουκάκης Σαν τη Μαρία το πρωί, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1998
 
Έργο της Μαρίας Σφηνια[δάκη] Η ζωγράφος γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης. Από το 1985 ζει  στη Χαλκίδα όπου και διατηρεί το εργαστήριο της. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας. Η αγάπη της για τη ζωγραφική, την ποίηση και τη λογοτεχνία εκδηλώθηκε νωρίς από τα μαθητικά της χρόνια. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου – ζωγραφικής δι΄ αλληλογραφίας στην ABC. Μέσα από συνεχή προσωπική εικαστική έρευνα, εξελίσσει τη δουλειά της και συμμετέχει με έργα της σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Το 2006 παρουσίασε  την πρώτη ατομική της έκθεση στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαλκίδας και το 2008 τη δεύτερη ατομική έκθεση στον ίδιο χώρο.
 
Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συνδέσμου Καλλιτεχνών και Φίλων Art Evia και της Διεθνούς Ένωσης Καλλιτεχνών IUOMA.
 
Έργα της έχει ανεβάσει στο e-artists και στο blog http://parergo.pblogs.gr/
 

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Το σύνδρομο Belloucci


γράφει ο Δημήτρης Δερμιτζάκης

Ζούμε σε μια αποτυχημένη χώρα, να το παραδεχτούμε.  Μας αρέσει η περιπέτεια και ας έχει μόνο καταστροφή. 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, 60% των νέων χωρίς δουλειά , το ΑΕΠ κάτω 25%, φτώχια, περιθωριοποίηση, καφέδες του 1 ευρώ, καινοτομία των σουβλακερί. Οι εχθροί είναι αλλού. Μασόνοι, εβραίοι, κοράκια, αγορές, ράιχ ζουν και αναπνέουν για την επιβουλή της χώρας, του Ελληνισμού, της ορθοδοξίας κλπ. Μη ρωτήσετε πως προκύπτει, προκύπτει.

Μπερδεμένες κουβέντες, ακαταλαβίστικες κραυγές, λόγια χωρίς ειρμό, λόγια χωρίς λόγο. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία βρήκαν τη λύση και μας κουνάν το μαντήλι, δεν πειράζει. Εμείς εδώ ξιφουλκούμε με τους φαντασιακούς εχθρούς μας. Ζούμε σε μια αποτυχημένη χώρα, να το παραδεχτούμε.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Σελιδοδείκτης 08.12.2014



Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.


Σελιδοδείκτης 25ος:
Μένης Κουμανταρέας Θάνατος στο Βαλπαραΐζο εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013

γράφει ο Δημήτρης Αθηνάκης

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [07.12. 2014]


Ο κόσμος είμαστε εμείς οι δυό
και οι πρωινές μας συνήθειες.
Δήμος Αργυράκης

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 

 
 
υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.

Α.ΣΤΕΓΟΣ [07.12.2014]

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Μοναχικός διαδηλωτής...


...με το όποιο ρίσκο. Έστω και μόνος.  
Δεν τον αντέχω αυτόν τον κόμπο στο στομάχι.




εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 07.12.2009

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Καλωσορίσατε... 50 χρόνια πίσω!

γράφει ο Γιάννης Μεϊμάρογλου
 
Οι θολές παιδικές αναμνήσεις ξαναζωντανεύουν μπροστά μας. Ηταν τότε, το '65, που οι Νόβες, οι Τσιριμώκοι και οι Στεφανόπουλοι προσπαθούσαν με κάθε... μέσον να πάρουν ψήφο εμπιστοσύνης και η Αριστερά αγωνιζόταν στους δρόμους να ματαιώσει τα σχέδιά τους. Τελικά, κυβέρνηση έκανε η... χούντα! Πολλά έχουν αλλάξει βέβαια μέχρι σήμερα, ή έτσι νομίζουμε τουλάχιστον. Η βία και η νοθεία οργίαζαν σε μια χώρα που προσπαθούσε να βρει τον μετεμφυλιακό βηματισμό της, να εγκαθιδρύσει μια αξιόπιστη και σταθερή Δημοκρατία. Διαφορετικά τα σημερινά προβλήματα σε μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή Ελλάδα, βουτηγμένη όμως στην κρίση και το χρέος, που προσπαθεί να ορθοποδήσει και να πάει μπροστά.

Δημόσια Αρχαιολογία και Δημόσια Ιστορία


Λάβαμε πρόσκληση και θα προσπαθήσουμε να πάμε...

 

Τα παιδιά πάντοτε θα θέτουν ερωτήματα... Πιστεύω ότι διατηρούμε κάτι από την νεότητά μας όσο συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο. Να μην μας ικανοποιούν οι απαντήσεις που δίναμε εχθές...  

Δείτε μια παλιότερη ανάρτησή μας για το βιβλίο και την κ. Γαλανίδου. 

 

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Τέος Σαλαπασίδης Northern Spiritual

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Δεκέμβριο: Μαρία Σφηνιά



Northern Spiritual
Στη Δέσποινα των βρεγμένων
Που μας έγραφε τακτικά τις Κυριακές Παρηγορώντας μας για τις βροχές Με γράμματα - ομπρελίτσες

Το μεγάλο ταξίδι είναι ο άνεμος
Το μεγάλο ταξίδι είναι από δω ως τα μάτια της;
Από δω ως τα μάτια της έχει βροχή
Και μεγάλο ταξίδι

Από δω ως τα μάτια της είναι θάλασσα
Πνέει ο κακός αέρας
Το ταξίδι και ο Θάνατος κουράστηκαν
Λίγα μίλια έξω από τη Σκιάθο

Από δω ως τη Σκιάθο έχει σύννεφα
Από δω ως τη Σαλονίκη είναι Κυριακή
Τις Κυριακές είναι όλο σύννεφα
Είναι όλα κλειστά και δε σου ανοίγουν

Τώρα ως την άλλη βδομάδα θα πέσει φθινόπωρο
Το φθινόπωρο ρίχνει τα φύλλα
Και επειδή μέσα στις βροχές τα φύλλα είναι έρωτας
Γι΄ αυτό βρέχει

Από δω ως τα μάτια της.

Φθινόπωρο 1957
[Δημοσιεύτηκε στα Αθηναϊκά Γράμματα, τχ.6, Δεκέμβριος 1957]






ΤΕΟΣ ΣΑΛΑΠΑΣΙΔΗΣ: ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ, "εκ νέου", εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΑΘΗΝΑ 1999

Ο Τέος (Ματθαίος) Σαλαπασίδης  γεννήθηκε το 1924 στο Βατούμ της Γεωργίας. Το 1925 η οικογένεια του ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Το 1943 εγγράφεται στη Ιατρική σχολή του Α.Π.Θ.  Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, συμμετέχοντας ήδη στην Εθνική Αντίσταση, ανεβαίνει στο βουνό (ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ) και μένει εκεί μέχρι την Απελευθέρωση. Το 1946 καταφεύγει στην Αθήνα όπου συνεχίζει, για λίγο, τις σπουδές του στην Ιατρική. Για ένα διάστημα, νυχτερινός ξενοδοχειακός υπάλληλος στο Παρίσι. Ασχολήθηκε με την Ποίηση, το Θέατρο και τον κινηματογράφο.
Έργα του:
- Γκρίζο πουλόβερ, μονόπρακτο.
-Τα μήλα πέφτουν Τρίτη, τρίπρακτο
- Η ταινία "η μικρή παρέλαση" (που δεν τελείωσε για οικονομικούς λόγους).

Πέθανε στις 23 Δεκεμβρίου του 1983 στην Αθήνα.


Έργο της Μαρίας Σφηνια[δάκη] Η ζωγράφος γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης. Από το 1985 ζει  στη Χαλκίδα όπου και διατηρεί το εργαστήριο της. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας. Η αγάπη της για τη ζωγραφική, την ποίηση και τη λογοτεχνία εκδηλώθηκε νωρίς από τα μαθητικά της χρόνια. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου – ζωγραφικής δι΄ αλληλογραφίας στην ABC. Μέσα από συνεχή προσωπική εικαστική έρευνα, εξελίσσει τη δουλειά της και συμμετέχει με έργα της σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Το 2006 παρουσίασε  την πρώτη ατομική της έκθεση στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαλκίδας και το 2008 τη δεύτερη ατομική έκθεση στον ίδιο χώρο.
 
Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συνδέσμου Καλλιτεχνών και Φίλων Art Evia και της Διεθνούς Ένωσης Καλλιτεχνών IUOMA.
 
Έργα της έχει ανεβάσει στο e-artists και στο blog http://parergo.pblogs.gr/

Σοφιανός Χρυσοστομίδης Αλεξάνδρεια 1922-Αθήνα 2014


" [...]ΤΕΛΙΚΑ, πήγα στην Αθήνα, αρχές Σεπτεμβρίου. Και η πρώτη μου αντιπαράθεση (στα γραφεία της "Αυγής" πια), ήταν με τον μακαρίτη, σήμερα, Κώστα Χατζηαργύρη: "Βλέπω ότι στο όνομα μιας αποπυρηνικοποιημένης Μεσογείου εξομοιώνεις τον αμερικανικό Έκτο στόλο με τα σοβιετικά πολεμικά. Η θέση αυτή μου λέει - είναι λαθεμένη. Σου ζητώ, λοιπόν, να διορθώσεις το χειρόγραφό σου". " Η θέση μου - απάντησα - "είναι σωστή και δεν υπάρχει θέμα να διορθώσω το χειρόγραφό μου". "Στην περίπτωση αυτή" - μου λέει -  "ίσως  πρέπει να επανεκτιμήσεις τη θέση σου στην 'Αυγή' ". "Δεν έχω λόγους να εκτιμήσω ή να επανεκτιμήσω τη θέση μου στην "Αυγή", φεύγω αυτή τη στιγμή".
ΕΤΣΙ είχα πει. Αλλά δεν έφυγα - πάνε 30 ακριβώς χρόνια, από τότε". [1]


Η είδηση από την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ

Μια λαμπρή μορφή του ελληνικού Τύπου, ένας ποιητής της δημοσιογραφίας, μια εμβληματική φυσιογνωμία για την "Αυγή" και τον αριστερό Τύπο, ο αγωνιστής της Αριστεράς, Σοφιανός Χρυσοστομίδης, πέθανε σήμερα, πλήρης ημερών και προσφοράς, στα 92 του χρόνια. Η κηδεία του θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο, στις 11 το πρωί, από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Στέλεχος του αντιστασιακού αριστερού κινήματος των Ελλήνων Αιγυπτιωτών, κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, ευρυμαθής, βαθύς γνώστης και αναλυτής των εθνικών θεμάτων, ο Σοφιανός, μετά τη μετεγγατάστασή του στην Ελλάδα, δούλεψε ως δημοσιογράφος στη Δημοκρατική Αλλαγή, μέχρι τη δικτατορία, οπότε συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο.

Με την παρέμβαση του Μακαρίου, απελευθερώθηκε και συνέχισε την αντιδικτατορική του δράση από την Κύπρο. Μετά τη μεταπολίτευση, ως στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, υπήρξε από τους στηλοβάτες της μεταδικτατορικής "Αυγής", της οποίας διετέλεσε και διευθυντής. Ο Σοφιανός, έχαιρε της εκτίμησης των συναδέλφων του, ανεξάρτητα των πολιτικών απόψεών τους. Υπήρξε δάσκαλος ήθους και δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Παράδειγμα μορφωμένου και διανοούμενου δημοσιογράφου και ενεργού πολίτη.

Διαδοχικά, συμμετείχε στο ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΑΡ., τον Συνασπισμό και τη ΔΗΜ.ΑΡ..


Το "τετράδιο εξόδου" συλλυπείται τη σύζυγό του Ειρήνη, τον Ανταίο και τον Άλκη. Για τον Σοφιανό και το έργο του θα επανέλθουμε... 

Δήλωση του Σπύρου Λυκούδη

Ο σοφός Σοφιανός Χρυσοστομίδης της Άννας Δαμιανίδη   

[1] Παρά τους "Λαιστρυγόνες" η "Αυγή" βάσταξε... του Σοφιανού ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ, Η κυριακάτικη ΑΥΓΗ, 08.08.2004 [απόσπασμα]

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Πρωταγωνίστρια ζωής...


Την Παρασκευή την γνωρίσαμε στα μαθήματα μουσικής. Την αγωνία της στο σχολείο την ξέρει μόνο εκείνη. Τα μαθήματα πιάνου έβρισκαν την ανταπόκριση. Η συμμετοχή της στις εκδηλώσης της σχολής συναντούσε την αμηχανία των αμύητων. 

Σήμερα, παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία, οι συμμαθητές της προβάλουν μια ταινία μικρού μήκους. Τα δικά της χρόνια στο σχολείο...


Διάλογος, συνεργασίες, συναινέσεις...


Ένα εύστοχο σχόλιο του καλού φίλου Ανδρέα Γιάνναρου. Το προσυπογράφω.
Α.Ν.Χελιδώνης

Αν κάτι πρέπει να μας προβληματίσει στην δημιουργία νέων κομμάτων στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, πέρα από όποια διάθεση χαβαλέ τους δίνουμε, είναι ότι σήμερα η κοινωνία στην βάση της είναι συντηρητική και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, εμπιστεύεται περισσότερο τις ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα ασφαλείας και την Εκκλησία από τους πολιτικούς ή τα κόμματα.

Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένα τμήμα σημαντικό στην κοινωνία που ασπάζεται τέτοιες απόψεις και έτσι αυξάνεται ο πολιτικός ανταγωνισμός για την εκπροσώπησή του. Και αν η παρουσία εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων της αριστεράς αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα με γραφικότητα και αδιαφορία και αυτό γιατί παρά τις αρτηριοσκληρωτικές τους θέσεις, ποτέ ουσιαστικά δεν αποτέλεσαν απειλή για την δημοκρατία και τους θεσμούς (δεν μιλάμε για ακροαριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά για οργανωμένα πολιτικά σχήματα, π.χ ΜΛΚΚΕ) και ποτέ δεν ηγεμόνευσαν ιδεολογικά, η επίκληση των παραπάνω χαρακτηριστικών ως ιδεολογική βάση για τα νέα κόμματα στον δεξιό άξονα, δείχνει ότι η συλλήβδην καταδίκη των πάντων, η επιστράτευση της συλλογικής ευθύνης, η ενοποίηση του ριζοσπαστισμού, αριστερού και δεξιού ως προς τα αίτια της κρίσης, ενίσχυσαν την ηγεμονία της Χρυσής Αυγής και απελευθέρωσαν έτσι ακραίες φωνές (ιδίως από τα δεξιά) που πλέον δεν σιωπούν και δεν ντρέπονται να μιλούν για αντικομμουνισμό(που στην Ελλάδα έχει την λογική μακαρθισμού για να μην ξεχνάμε), να επιστρατεύουν ρατσιστικό και μιλιταριστικό λόγο και το χειρότερο από όλα να οξύνουν τα πάθη, να ενισχύουν τις αντιθέσεις και να περιχαρακώνουν ιδεολογικά τα μέτωπα. 

Στον αντίποδα αυτών, η πιο προοδευτική και αριστερή σήμερα πρόταση είναι η ανάδειξη της συνεργασίας, του διαλόγου και των ευρύτατων συναινέσεων.

Ο Αντρέας Γιάνναρος είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου των ΜΕΤΑρρυθμιστών. 

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ψεύδη και ομοερωτοφοβία

Μια προκλητική δήλωση από τον υπουργό που έχει αναλάβει να θεσμοθετήσει το σύμφωνο συμβίωσης. Μια δήλωση που δείχνει τη σκοτεινή, την ομοφοβική πλευρά της κοινωνίας. Ποιοι θα αντιδράσουν;

γράφει ο Παναγιώτης Δημητράς

«Δεν το συζητώ, δεν το διανοούμαι. Εξάλλου και η σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το απαγορεύει. Όταν μιλάει για γάμο μιλάει για άνδρα και γυναίκα. Είμαστε μια χώρα η οποία σέβεται τις παραδόσεις, σέβεται την φύση του ανθρώπου και δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί τουλάχιστον με αυτή την κυβέρνηση και με αυτή την υπουργία ο γάμος», είπε σήμερα ο Υπουργός Δικαιοσύνης ενώ για το σύμφωνο συμβίωσης εξήγησε πως πρέπει να εξεταστούν οι συνέπειες από την υιοθέτησή του.

«Είμαι αντίθετη με τους ομόφυλους γάμους γιατί με ενοχλεί η εικόνα» είχε πει πριν δύο εβδομάδες η Ντρόρα Μπακογιάννη.

Ψεύδεται ο Υπουργός γιατί η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ το γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Ορίζοντας (πριν 60+ χρόνια) το γάμο ως δικαίωμα ανδρός και γυναικός απλώς ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΕΙ το γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Το πώς βλέπει το θέμα σήμερα το ΕΔΔΑ φαίνεται στην απόφαση Schalk and Kopf V. Austria του 2010 όπου αναφέρεται και η αναφορά στο γάμο (χωρίς αναφορά σε φύλο) της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Για αυτό άλλωστε και γάμος ομόφυλων ζευγαριών υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, κάποιες από τις οποίες διοικούνται και από πρόσωπα που έχον κάνει ομόφυλους γάμους.

Είναι δε ομοερωτοφοβικό να δηλώνει ένας Υπουργός και μια –τρομάρα της– «φιλελεύθερη» πολιτικός πως η φύση του ανθρώπου δεν επιτρέπει γάμο ομόφυλων ζευγαριών ή πως η εικόνα ενός ομόφυλου ζευγαριού να κάνει γάμο σε εκκλησία ή δημαρχείο ενοχλεί και για αυτό δεν πρέπει να επιτρέπεται.

Εμένα τα εμετικά χαμόγελά της Ντόρας Μπακογιάννη με τους διωκόμενους χρυσαυγίτες πολιτικούς με ενοχλούν αλλά δεν προτείνω να της απαγορεύσουμε να φωτογραφίζεται με όποιο ναζί επιθυμεί.

Σε άλλα σημερινά νέα, οι «Αθανασίου» και «Μπακογιάννηδες» της Φινλανδίας εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες την κυρίαρχη Λουθηρανή Εκκλησία μετά την ένθερμη αποδοχή από τον Αρχιεπίσκοπό της της απόφασης της κυβέρνησης να εισαχθεί γάμος και δυνατότητα υιοθεσίας ομόφυλων ζευγαριών.


Ο κ. Παναγιώτης Δημητράς είναι  εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), μέλος της Γραμματείας της Ένωσης Ουμανιστών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε.), μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της Ευρωπαϊκής Ουμανιστικής Ομοσπονδίας και μέλος της Συνέλευσης Εκπροσώπων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Κατά των Βασανιστηρίων (OMCT). Συγγραφέας του βιβλίου Αναζητώντας τα χαμένα δικαιώματα στην Ελλάδα. Η σκοτεινή πλευρά της ελληνικής δημοκρατίας (2007).




Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Σελιδοδείκτης 01.12.2014


Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.

Σελιδοδείκτης 24ος Μάτση Χατζηλαζάρου ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1944-1985 εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ, Αθήνα 1989
[ ο σημερινός σελιδοδείκτης είναι αφιερωμένος στην τακτική αναγνώστρια του "τετραδίου", Κατερίνα Κ.  ]
γράφει η Λαμπρίνα Μαραγκού