Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Μη πετάξεις τίποτα...#3

[...] Βιβλία, χαρτιά, στοίβες οι εφημερίδες, σκόρπια τα περιοδικά. Χάρτινοι φάκελοι και αποκόμματα. Η μυρωδιά του καπνού ανάμικτη με εκείνη ενός φτηνού ελληνικού καπνού για τσιμπούκι. Ένα μικρό γραφείο με παραλληλογράφο. Κάποια σχέδια που τελείωσαν ποτέ. Δύο πολυθρόνες που έδιναν καθημερινά μάχη για να μην εκτοπιστούν στη μικρή βεράντα που ανοιγόταν έξω από το "σαλόνι". Βιβλία και χαρτιά...
 
Αν αποφάσιζε κάποτε να τακτοποιήσει το...καθιστικό του, τούτα τα μικρά διαμαντάκια θα τα έβαζε σε φάκελο πορτοκαλί.  Μέχρι τότε θα τα παρουσιάζει εδώ.  Με μια σειρά που έχει στο κεφάλι του...
Α.ΣΤΕΓΟΣ
"Μη πετάξεις τίποτα..."  Την τελευταία μέρα του μήνα στο "τετράδιο εξόδου".

Αληθώς, ο κύριος Σαββόπουλος
γράφει ο Σταμάτης Φασουλής

Οι λοιποί συγγενείς


"Το πρώτο της βιβλίο, μια σειρά από 12 συναρπαστικά διηγήματα, παρουσίασε χθες το απόγευμα η Κατερίνα Επιτροπάκη στο Ηράκλειο. Πρόκειται για 12 μικρά αλλά συγκλονιστικά διηγήματα, στα οποία η συγγραφέας καταπιάνεται με τις ανθρώπινες καταστάσεις, σχέσεις και συναισθήματα!". 

Με τον τρόπο αυτό οι στήλες του καλού ειδησιογραφικού site youpress κάλυψαν την παρουσίαση του βιβλίου.

Η Επιτροπάκη έγραψε, το καφενείον "Στου ΤΣΙΟΥ" μας φιλοξένησε, φίλοι και συγγενείς μας τίμησαν. Καλοτάξιδο και ευπώλητο! Η δική μου συμβολή στην βραδιά  ήταν  το κείμενο, που ακολουθεί: 

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Ματωμένες φράουλες


Στο αρχείο μπαίνει οριστικά η υπόθεση της Νέας Μανωλάδας. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι δεν συντρέχει λόγος να ασκηθεί αναίρεση κατά της ομόφωνης αθωωτικής ετυμηγορίας που είχε απαλλάξει τους βασικούς κατηγορούμενους για την αιματηρή επίθεση εναντίον μεταναστών τον Απρίλιο του 2013.

Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Πάτρας ήταν τόσο σοκαριστική ώστε παρενέβη η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη που ζήτησε αντίγραφο, προκειμένου να κριθεί εάν συντρέχει περίπτωση να ασκηθεί αναίρεση. Αλλά, τελικά, αυτό δεν θα συμβεί.

Ετσι, οι πυροβολισμοί εναντίον των Μπαγκλαντεσιανών εργατών που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους θα περάσουν και αυτοί στο μεγάλο αρχείο των εγκλημάτων που έμειναν χωρίς τιμωρία. Με βάση την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, ο φραουλοπαραγωγός δεν φέρει καμία ευθύνη για το πιστολίδι, για τις συνθήκες κάτεργου, για την άγρια εκμετάλλευση και τον εκφοβισμό των μεταναστών.

Και οι κρίνοντες κρίνονται, ειδικά όταν η κρίση τους είναι τόσο προσβλητική για τον δημοκρατικό κόσμο και τόσο ξένη προς τις θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού.


Θεοτόκης Ζερβός Η ανυπόστατη ανάμνηση

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Οκτώβριο: Γιώργος Ρόρρης
 
 
 
Η ανυπόστατη ανάμνηση

Τώρα που περνάει ο άνεμος στο σώμα
το γεμάτο λευκές αναίμακτες πληγές
δεν είναι η αποσιώπηση των όσων έχουν συμβεί
η ενοχή που δεν έχει τόπο να επιστρέψει
μα το κυνήγι αυτού που δεν υπήρξαμε ποτέ-
η ανυπόσταστη ανάμνηση.

Χαμένο και δόλιο παιγνίδι
οργανωμένο με εχθρική επιμέλεια
τελειώνει στην υπόθεση του έρωτα
και στην ελάχιστη τέφρα των σωμάτων.



Θεοτόκης Ζερβός Εθελοντική κάθοδος [ποιήματα 1971-1991] εκδόσεις Έψιλον/ποίηση [υπεύθυνος σειράς: Ευριπίδης Κλεόπας] Αθήνα 1991

 
Ο Θεοτόκης Ζερβός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1943, όπου ύστερα από σπουδές στη Θεσσαλονίκη ζει και εργάζεται. Είναι γιατρός - ακτινολόγος. Έχει εκδόσει: Αντίστιξη [κείμενα 1971-72], Ποιήματα [εξάντας 1978], Φόνος πάνω σε ομοίωμα [πόρφυρας 1984], Λογόκλονος [κείμενα 1987].

Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά: Τραμ, Δοκιμασία, Λογοτεχνικός Πολίτης, Πόρφυρας. Έχει μεταφραστεί στα Ιταλικά, Γαλλικά, Πολωνικά και στα σέρβικα.
 
Ο Θεοτόκης Ζερβός είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "ΠΟΡΦΥΡΑΣ"
 
 
Γιώργος Ρόρρης  Alexandra blue 2005-2006 Oil on canvas 220x230cm
 
 

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Ο μικρός πρίγκιπας: ιστορία τρίτη


στη φίλη Χριστίνα Π. 


Χωρισμός
Λίγα δάκρυα 
χύθηκαν
Ούτε μια σταγόνα αίμα. 


Ο Μικρός Πρίγκιπας:  ιστορία τρίτη. Έτσι, στον εαυτό μας βάζουμε..."υποχρεώσεις"

Α.ΣΤΕΓΟΣ
   

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Καθρέπτης




γράφει ο Α.ΣΤΕΓΟΣ

Η επιστροφή στην φθινοπωρινή καθημερινότητα, έχει ήδη απομακρύνει τις λειψές διακοπές, μένει μόνο η γεύση ενός όψιμου ... ροδάκινου. Η εποχή κρύβει μια ενέργεια και επιχειρεί να μεταδώσει τα χρώματα της, σε μικρές καταστάσεις, σε τυχαίες συναντήσεις, σε μύχιες σκέψεις, σε ανομολόγητες πράξεις. Κρύβεται η εποχή στην  παράταση του καλοκαιριού, μα είναι κοντά, οι φυλλοβόλοι θάμνοι θα χάσουν τα φύλλα τους, οι χαμένοι φίλοι θα έρθουν με νέες εξομολογήσεις. Η ζέστη σε οδηγεί στην αναζήτηση μα η υγρασία των ημερών, σε παρακινεί στη συζήτηση. Ή στην εκμυστήρευση... Ενίοτε, η ανάγκη διεκδικεί ένα χώρο δημόσιο. Επιχειρεί την προσέγγιση με τον άγνωστο Άλλον. Τότε, η ανάγκη της εκμυστήρευσης γίνεται κατάθεση.

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Σελιδοδείκτης [27.10.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.


Σελιδοδείκτης 19ος Μάρκος Μέσκος ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2013

γράφει η Μαρία Τοπάλη

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [26.10.2014]

Κλείνουν κύκλοι και μένουν σημάδια. Η πόλη βάζει τα καλά της. Μια βροχή ζωογόνα, λυτρωτική. Το χώμα μουσκεύει, η σκόνη χάνεται, μια λεμονιά υποδέχεται το φθινόπωρο. Μια γιορτή έρχεται στο φως. Το καλοκαίρι, φέτος, έκρυβε πολλά μυστικά. Ο γενέθλιος μήνας πολλές αλήθειες. Τώρα, η καθημερινότητα είναι ωχρή.


Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 


 

υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα




υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.
Α.ΣΤΕΓΟΣ [26.10.2014]

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Μάνος Χατζιδάκις Η σημασία του πάθους

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Οκτώβριο: Γιώργος Ρόρρης
 
 
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

Κύκλος
παρείσακτος στη Λογική
και στην ευθεία σκέψη
αυξάνει τη διάμετρό του
με το πάθος μου.


Μάνος Χατζιδάκις  Μυθολογία και Μυθολογία Δεύτερη,  εκδόσεις ΑΓΡΑ,  Αθήνα 2007

"Η Μυθολογία του Μάνου Χατζιδάκι δεν είναι καθαυτό ποίησις ή, ακριβέστερα, δεν είναι μόνο ποίησις. Είναι η επέκταση μιας συγκεκριμένης μουσικής δημιουργίας μέσα στον ελεύθερο ποιητικό χώρο". Αυτά σημειώνονταν στην α΄ εκδοση της Μυθολογίας του Μάνου Χατζιδάκι το 1966.
Η παρούσα έκδοση της Άγρας συγκεντρώνει σε ενιαίο χαρτόδετο τόμο τις δύο ποιητικές συλλογές που τύπωσε ο Μάνος Χατζιδάκις : τη Μυθολογία (Κεραμεικός, 1966 - Ύψιλον, 1980) και τη Μυθολογία Δεύτερη (Άγρα, 1982), οι οποίες είχαν μείνει για χρόνια εκτός κυκλοφορίας. Συνοδεύονται από δύο σχέδια του Γιάννη Μόραλη και χειρόγραφες σημειώσεις του συνθέτη.
 
Γιώργος Ρόρρης  Κορίτσι στον καθρέπτη
 
 
 

Μεταρρυθμιστές για τη δημοκρατία και την ανάπτυξη

Την ανάληψη πολιτικής πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς, υπό τον τίτλο «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΕΣ για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη» ανακοίνωσε ο πρώην βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και νυν ανεξάρτητος, Σπύρος Λυκούδης, σε εκδήλωση στο μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

Στην ομιλία του ο Σπύρος Λυκούδης τόνισε ότι η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτη και, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει ότι «η πρώτη ανάγκη είναι να αναδείξουμε και να στηρίξουμε την αναγκαιότητα της πολιτικής συνεννόησης και συναίνεσης των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Η δεύτερη ανάγκη αφορά τη μεγάλη συνάντηση όλων των δυνάμεων του ιστορικού δημοκρατικού χώρου. Από το δημοκρατικό και φιλελεύθερο κέντρο, τους σοσιαλιστές, έως και την ανανεωτική αριστερά», προσδιορίζοντας έτσι το πολιτικό εύρος των δυνάμεων, στο οποίο απευθύνεται η πρωτοβουλία της οποίας ηγείται. Ο Σπύρος Λυκουδης αναγνωρίζει δυσκολίες και δισταγμούς, ζητώντας όμως απ΄όσους ανταποκριθούν στο κάλεσμά του ειλικρίνεια και τόλμη.

Ως κεντρικό ζητούμενο ο Σπύρος Λυκούδης αναδεικνύει τις ριζικές και τολμηρές μεταρρυθμίσεις σε όλο το φάσμα των θεσμών, του πολιτικού συστήματος, της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, χωρίς προαπαιτούμενα, ώστε, όπως είπε, να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Και μετά άραγε ξυπνήσαμε;


γράφει ο Σπύρος Δανέλλης
 
Η απάντηση του Πρωθυπουργού στα κακά για τα κυβερνητικά κόμματα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, ήταν ο ανασχηματισμός που έστειλε τα πιο λάθος μηνύματα. Καταρράκωσε την ούτως ή άλλως αδύναμη κυβερνητική συνοχή και παράλληλα αποδέχτηκε εμπράκτως την ορθότητα της κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας  ουσιαστικά τη στρατηγική της άμεσης εξόδου από το μνημόνιο.

Το κυβερνητικό σενάριο της πρόωρης εξόδου με την εκδίωξη της Τρόικας, την αποδέσμευση από το Δ.Ν.Τ. και την επιστροφή στις αγορές με χαμηλά επιτόκια, αποδείχτηκε μια επικίνδυνη φούσκα, μια μάταιη προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος ευφορίας για εσωτερική κατανάλωση και ανατροπή των αρνητικών δημοκοπικών ευρημάτων.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Νερό ποτιστικό...






Νερό ποτιστικό [...] στην ξηρασία τούτων των καιρών μπορεί να τρέξει καθαρό ποτιστικό νερό; Νερό για να συνδράμει νέους σπόρους και νέους καλλιεργητές.[...] Με αυτές τις σκέψεις θα ακολουθήσω την πράξη  του Σπύρου Λυκούδη, στην παρουσίαση της  νέας πολιτικής πρωτοβουλίας του χώρου της μεταρρυθμιστικής αριστεράς.  Με τη βάσιμη αισιοδοξία ότι ο ίδιος τουλάχιστον γνωρίζει τα ευεργετικά αποτελέσματα της... αμειψισποράς.


 

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ελληνική οικογένεια: όταν η ανάγκη βαφτίζεται αγάπη


Μια πολύ ενδιαφέρουσα "κουβέντα", που θα προκαλέσει ωστόσο κάποιες αντιδράσεις...

Ο Τρύφωνας Ζαχαριάδης, ψυχαναλυτικός θεραπευτής, απαντά στην ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Μαγγανά. 


Ο θεσμός της οικογένειας, κρατά τα σκήπτρα. Είναι ο σημαντικότερος θεσμός του ανθρώπου και γιατί;

Τρύφων Ζαχαριάδης: Ο βιολογικός ορισμός της οικογένειας δεν ανταποκρίνεται στην ευρύτερη  διάστασή του, ούτε κοινωνιολογικά ούτε απόλυτα ψυχολογικά. Συχνά, άτομα χωρίς σχέσεις αίματος μπορούν να αποτελέσουν μία οικογένεια. Η λειτουργία της οικογένειας υπάρχει από τη στιγμή που δημιουργούνται δεσμοί στις σχέσεις των μελών της. Πράγματι, ο θεσμός διατήρησε τα πρωτεία του ισχυρά. Διατηρήθηκε, γιατί είναι ανθρώπινη ανάγκη να ανήκουμε κάπου και να προσδοκούμε αυτό το «κάπου» να μας προσδώσει ασφάλεια, στήριξη, κατανόηση και αποδοχή.

Σελιδοδείκτης [20.10.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.


Σελιδοδείκτης 18ος Αντρέ Γκορζ Γράμμα στη Ντ. Ιστορία ενός έρωτα, εκδόσεις ποταμός, Αθήνα 2008

γράφει η Όλγα Σελλά

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [18.10.2014]

Κλείνουν κύκλοι και μένουν σημάδια. Η πόλη βάζει τα καλά της. Μια βροχή ζωογόνα. Το χώμα μουσκεύει, η σκόνη χάνεται, μια λεμονιά υποδέχεται το φθινόπωρο. Μια γιορτή έρχεται στο φως. Το καλοκαίρι, φέτος, έκρυβε πολλά μυστικά. Ο γενέθλιος μήνας πολλές αλήθειες. Τώρα, η καθημερινότητα είναι ωχρή.

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 
 
υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.
Α.ΣΤΕΓΟΣ [18.10.2014]

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Ζακ Πρεβέρ Κινούμενη άμμος

ποιητικό ανθολόγιο 2014
 
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Οκτώβριο: Γιώργος Ρόρρης
Κινούμενη άμμος
Δαίμονες και θαύματα
Άνεμοι και παλίρροιες
Κιόλας τραβήχτηκε η θάλασσα μακριά
Κ`εσύ
Σαν φύκι που χάιδεψε γλυκά ο άνεμος
Λικνίζεσαι στην αμμουδιά του κρεβατιού ονειροπολώντας
Δαίμονες και θαύματα
Άνεμοι και παλίρροιες
Κιόλας τραβήχτηκε η θάλασσα μακριά
Στα μισάνοικτα μάτια σου όμως
Δυό μικρά κύματα απομείναν
Δαίμονες και θαύματα
Άνεμοι και παλίρροιες
Δυό μικρά κύματα για να πνιγώ. 


Ζακ Πρεβέρ Κουβέντες, μετάφραση Μιχάλη Μεϊμάρη,  εκδόσεις Κατανιώτη, Αθήνα 1994

πίνακας του Γιώργου Ρόρρη

«Ingratus unus miseris omnibus nocet»




γράφει ο Γιώργος Τσιάκαλος

Πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό οι αναφορές πολιτικών στο γνωστό απόφθεγμα, σύμφωνα με το οποίο, δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος άνθρωπος από τον αχάριστο. Σχημάτισα πάντως την εντύπωση ότι οι περισσότεροι βλέπουν στην αχαριστία μια απειλή για το σύστημα ανήθικης- συναλλαγής, στο οποίο, γενιές ολόκληρες πολιτικών θεμελίωσαν τη σταδιοδρομία και τη ζωή τους. 

Όμως, για την κοινωνία αλλού βρίσκεται η επικινδυνότητα του φαινομένου της αχαριστίας.  Η φύση των αχάριστων ανθρώπων και οι γενεσιουργές αιτίες της αχαριστίας έχουν περιγραφεί ήδη από πολύ νωρίς. Χαρακτηριστική είναι η σχετική περιγραφή του Καρτέσιου στο έργο του «Τα πάθη της Ψυχής» («Εκδόσεις Κριτική», σελ. 217): «Το ελάττωμα αυτό χαρακτηρίζει αποκλειστικά τους ανάλγητους και ηλίθια υπερόπτες ανθρώπους που θεωρούν ότι τα πάντα τους ανήκουν δικαιωματικά ή τους ανόητους που δε συλλογίζονται καθόλου τις ευεργεσίες που δέχονται ή τέλος τους ανίσχυρους και ελεεινούς εκείνους οι οποίοι, έχοντας συναίσθηση της αδυναμίας τους και της ανάγκης στην οποία βρίσκονται, επιζητούν με ευτελείς μεθόδους την έμπρακτη υποστήριξη των άλλων, όταν όμως έχουν ήδη δεχθεί τη βοήθειά τους, τους μισούν, επειδή θεωρούν ότι τους εξαπάτησαν. Και τούτο συμβαίνει, είτε διότι δεν έχουν την απαραίτητη βούληση, για να τους ανταποδώσουν την ευεργεσία, είτε διότι έχουν αποβάλει κάθε ελπίδα ότι θα μπορέσουν να την ανταποδώσουν και φαντάζονται ότι όλοι είναι ιδιοτελείς όπως και οι ίδιοι και ότι κανείς δεν πράττει το καλό, αν δεν ελπίζει να ανταμειφθεί γι’ αυτό».
 

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Καθημερινές ιστορίες



Ιστορία 65η

Πάντα μου άρεσε τα κορίτσια να φοράνε άσπρες κορδέλες στα μαλλιά...΄Ετσι, εκείνο το μεσημέρι στο ζαχαροπλαστείο, είδα ένα κορίτσι είκοσι χρονών με άσπρη κορδέλα. Διάβαζε μια εφημερίδα, έπινε μπύρα, ήταν μόνη και δεν πρόσεχε κανένα. Δεν ήταν όμορφη, αλλά η παρουσία της, έκανε όλους όσους μπαινόβγαιναν να την κοιτάζουν, τουλάχιστον ''σαν πρώτη ματιά''. Δεν άντεξα, σηκώθηκα, πήγα κοντά της, της ζήτησα συγγνώμη, μου είπε το όνομά της, της είπα ''η άσπρη κορδέλα'', γέλασε ωραία, γίναμε εραστές ,πάντα φορούσε την κορδέλα, κράτησε ο έρωτας 3 μήνες, και ύστερα παντρεύτηκε... Μου ζήτησε όλες τις φωτογραφίες που είμασταν μαζί, τις της έδωσα, ήπιαμε από δυο ποτήρια μπύρα και είπε : ''Θα σε σκέφτομαι πολύ''.


Τάκης Κανελλόπουλος Καθημερινές ιστορίες εκδόσεις Αιγόκερως, 1989

πηγή Lifo 

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Γιατρέ, τι να κάνω;


γράφει ο Μιχάλης Μητσός



Γιατρέ μου, πάσχω από κάτι που εγώ θα αποκαλούσα πολιτική σχιζοφρένεια, αλλά εσείς σίγουρα θα βρείτε έναν καλύτερο όρο. Επιτρέψτε μου να σας περιγράψω την κατάστασή μου. Κολυμπούσα πάντα στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, καταλαβαίνετε τώρα, κάπου μεταξύ του παλιού ΚΚΕ εσωτερικού και του ΠΑΣΟΚ, δυσπιστία για τον Ανδρέα, πίστη στον Παπαγιαννάκη, ενθουσιασμός με τον Σημίτη, απογοήτευση στη συνέχεια, ένα ξαφνικό ενδιαφέρον για τους 58, μια έκπληξη από Το Ποτάμι, αλλά βασικά ήττες, ήττες.
 

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Σελιδοδείκτης [13.10.2014]


Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.


Σελιδοδείκτης 17ος Patrick Μodiano Στο καφέ της χαμένης νιότης μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης εκδόσεις  Πόλις, Αθήνα 2008

γράφει η Τιτίκα Δημητρούλια

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [11.10.2014]

Κλείνουν κύκλοι και μένουν σημάδια. Η πόλη βάζει τα καλά της. Μια βροχή ζωογόνα. Το χώμα μουσκεύει, η σκόνη χάνεται, μια λεμονιά υποδέχεται το φθινόπωρο. Μια γιορτή έρχεται στο φως. Το καλοκαίρι, φέτος, έκρυβε πολλά μυστικά. Ο γενέθλιος μήνας πολλές αλήθειες. Τώρα, η καθημερινότητα είναι ωχρή.

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 
  


υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.
Α.ΣΤΕΓΟΣ [11.10.2014]

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Έφυγε ο πολιτικός της ελπίδας

Άνοιξα το αρχείο και ανέσυρα ένα κείμενο από την ΑΥΓΗ της 10ης Οκτωβρίου του 1992. Έχει τον τίτλο αυτής της εγγραφής, είναι δημοσιευμένο στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, αναφέρεται στον θάνατο του Βίλι Μπραντ και υπογράφεται από τον Κ.Κ. 


"Όταν το αγόρι από την εργατική τάξη της παράκτιας περιοχής του Βορρά έφτασε τα εξήντα πέντε, ήταν ήδη από καιρό πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, είχε διατελέσει μέλος και αργηχός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και είχε αναλάβει τελευταία και την προεδρία της διεθνούς ένωσης σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.

Ένα παραμύθι του Γιώργου Χειμωνά




- Είδα έναν έρωτα χτες. Είπε το κορίτσι.
– Τι ήταν; Ρώτησε το αγόρι.

Έχουν την ίδια ηλικία 5- 6 χρονών.

- Έλα να σου δείξω! Λέει το κορίτσι. Ξαπλώνει στη χλόη.
– Έλα τώρα από πάνω μου. Λέει στο αγόρι.
Το αγόρι σκύβει, ξαπλώνει πάνω στο κορίτσι.
– Είσαι πολύ βαρύς, λέει το κορίτσι. Πήγαινε λίγο στο πλάι.

 

Μένουν ξαπλωμένα, ακίνητα.

- Αυτό είναι έρωτας. Λέει το κορίτσι.
– Πόσο κρατάει; Ρωτάει το αγόρι.
– Πολύ λίγο. Λέει το κορίτσι. Σε λίγο σπρώχνει το αγόρι.
– Αυτό είναι ο έρωτας, λέει.


Σηκώνονται όρθια.

Το αγόρι λέει: – Αυτό ήταν όλο; Τίποτα δεν κατάλαβα.
-Τα αγόρια ποτέ δεν καταλαβαίνουν. Λέει το κορίτσι. Μονάχα τα κορίτσια καταλαβαίνουν.
Το αγόρι σωπαίνει. Λέει απότομα.
– Όμως και γω κατάλαβα.
– Τι κατάλαβες; Ρωτάει το κορίτσι.
– Δε ξέρω, λέει το αγόρι.

- Εκεί! Λέει το κορίτσι. Ξέρεις που. Κάτι. Εκεί.
– Ναι, εκεί. Λέει το αγόρι. Όμως, δε μπορεί να κρατήσει παραπάνω; Να μείνουμε λίγο παραπάνω;
– Όχι. Λέει το κορίτσι. Τόσο κρατάει ο έρωτας. Αν κρατήσει παραπάνω, λίγο παραπάνω να κρατήσει, τότε θα κρατήσει όλη τη ζωή.

- Ξέρω, λέει το αγόρι. Και τότε λέγεται αλλιώς.
– Και πώς λέγεται τότε; ρωτάει το κορίτσι.
– Γάμος. Λέει το αγόρι.

- Τίποτα δε ξέρεις. Τα αγόρια τίποτα δε ξέρουν. Λέει το κορίτσι.
– Και πώς λέγεται τότε; Ρωτάει το αγόρι.


Το κορίτσι σωπαίνει.
Ύστερα, λέει ξαφνικά:
 

– Γάμος, λέγεται η Γη με τον Ουρανό μαζί. Και δεν κρατάει μονάχα μια ζωή, κρατάει για πάντα. Η Γη από κάτω, κι από πάνω της ο Ουρανός. Πάντα. Αυτό είναι ο γάμος.
– Τίποτα δεν ξέρεις. Λέει το αγόρι, τα κορίτσια τίποτα δεν ξέρουν και λένε ό,τι τους κατέβει. Αυτό δεν είναι γάμος και δε λέγεται γάμος.
– Πώς λέγεται;, ρωτάει το κορίτσι.
– Αυτό λέγεται κόσμος, λέει το αγόρι. Και δεν έχει καμία σχέση.

Σωπαίνουν.


- Να κάνουμε τώρα την Γη με τον Ουρανό; Ρωτάει το αγόρι.
– Ναι, λέει το κορίτσι, αλλά τότε θα το πούμε γάμο, όχι κόσμο.
– Το ίδιο είναι, λέει το αγόρι, αλλά εντάξει, θα το πούμε γάμο.
– Καλύτερα να μη το πούμε τίποτα. Λέει το κορίτσι. Θα είναι μαζί έρωτας και γάμος και δεν θα έχει όνομα.
– Μ’ αρέσει που δε θα έχει κανένα όνομα! Λέει το αγόρι.
– Και μένα! Λέει το κορίτσι.


 – Βρήκαμε το πρώτο πράγμα στο κόσμο, που δεν έχει όνομα.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Βασίλης Σιουζουλής Άνοιξα την καρδιά σου

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Οκτώβριο: Γιώργος Ρόρρης
 
Άνοιξα την καρδιά σου
και βρήκα Άνοιξη
Κοιτάζω τη δική μου 
αδέξιος περιποιητής ανθέων
Η λέξη δάσκαλος
σε μια γωνιά φοβισμένη
Τέτοια ομορφιά
και πως να την αγγίξει

Χρόνο καιρό τώρα ψάχνω ένα στίχο που να ταιριάζει στο μπόι της
 
 
 
 
Βασίλης Σιουζουλής Αδέξιος περιποιητής Ανθέων, εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα 2012

Γιώργος Ρόρρης: Γυναίκα και σκιά, (2006) Λάδι σε μουσαμά 15,5 x 25,5 εκ.


Ο Βασίλης Σιουζουλής γεννήθηκε στο Δομένικο Ελασσόνας. Σπούδασε θεολογία και Νεοελληνική - Μεσαιωνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές:
- "Δωμάτιο", Λάρισα 1980
- "Χειραψίες", εκδ. Οδυσσέας 1981
- "Τραγούδια για το Νίκο", εκδ. ΕΛΜΕ Νομού Λάρισας 1991
- "Η ήττα του απογεύματος" εκδ. "Τα Τραμάκια", Θεσσαλονίκη 1994
- "Θεσσαλός Σεπτέμβρης", εκδ. "Τα Τραμάκια" 2000.
 
Έχει εκδόσει επίσης, το μυθιστόρημα "Η Ευτυχία του `50", εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2006
 
Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή" του Δήμου Λάρισας. Ποιήματά του και διηγήματα δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Όταν το στίγμα συναντά την τέχνη..



Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αποσκοπώντας στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα ψυχικά νοσήματα.

Στις 10/10/2014 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο χώρο του Εμπορικού Επιμελητηρίου Ηρακλείου (αίθουσα Καστελλάκη), στις 18:00, από την ομάδα παραγωγής του Ντοκιμαντέρ "Μέσα στην άμμο" σηματοδοτώντας την πρώτη προβολή του.

Την εκδήλωση αναμένεται να τιμήσουν αρκετές αξιόλογες συμμετοχές γύρω από το χώρο της ψυχικής υγείας, ενώ την παρουσίαση επιμελείται η κυρία Ανδριανή Μουλακάκη.

Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Η... αγαπημένη μας νηπιαγωγός

 

Στην έξοδο του Σαββάτου -ένα θεατρικό έργο με σκηνικό ένα μπαρ ήταν μια γοητευτική πρόταση- είχαμε μια θαυμαστή συνάντηση. Μια γλυκιά κοπέλα με λαμπερό χαμόγελο μας κίνησε το ενδιαφέρον. Η μνήμη μας λειτούργησε: η κυρία δεν είναι νηπιαγωγός αλλά η... αγαπημένη μας νηπιαγωγός, από τα χρόνια του παιδικού σταθμού. Ανταλλάξαμε ευχές για "καλή δύναμη", είδαμε  την παράσταση, δώσαμε την υπόσχεση να την επισκέφτουμε σύντομα. Εργάζεται ακόμα στον ίδιο δημόσιο παιδικό σταθμό. 




Στέλνω τα χαιρετίσματά μου με ένα μικρό κείμενο από τον παγωμένο χειμώνα του 2012. Ο μικρός ήταν τότε μαθητής, δεύτερη χρονιά στον...παιδικό! 

Α.ΣΤΕΓΟΣ

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Σελιδοδείκτης [06.10.2014]


Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες  οδηγούν την παρουσίαση.


Σελιδοδείκτης 16ος: Θοδωρής Καλλιφατίδης Τα περασμένα δεν είναι όνειρο, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2012
γράφει ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Η κυρία Μωβ #7

κάθε Κυριακή απόγευμα στο "τετράδιο εξόδου"... 


[με απόφαση του αρχισυντάκτη]

 

[ περίληψη προηγουμένων] 

Η κ. Μωβ με ελαφριά διάσειση και ο Θ.Κόκκινος τραυματισμένος βρίσκονται σε κεντρικό νοσοκομείο της πόλης, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Ο Κ. τηλεφωνεί στον αρχηγό και δίνει αναφορά. Δέχεται αυστηρή κριτική και έναν μπάτσο στο "κεφάλι" του. Ο Λ. μέσα στο νοσοκομείο παρακολουθεί τις εξελίξεις. 


Πάω για τσιγάρα...

Με αφορμή το σκίτσο του Αντρέα Πετρουλάκη, έγραψα την παρακάτω ιστορία. Έτσι, γιατί στη ζωή, οι ιστορίες επιστροφής κρυβούν αισθήματα, που δεν μπορούν να νοιώσουν οι επαγγελματίες, οι τεχνικοί της εξουσίας... 


" Πατέρα, βάλε τα πιάτα στο τραπέζι! Πάω για τσιγάρα. Να `χουμε δυό για μετά το φαγητό". Αυτήν ήταν η τελευταία φράση που άκουσε ο θείος Ζαχαρίας από το στόμα του γιού του. Ο Νίκος -είχε εκείνος, όπως και ο πατέρας μου, το όνομα του παππού τους.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [04.10.2014]

Κλείνουν κύκλοι και μένουν σημάδια. Η πόλη βάζει τα καλά της. Μια βροχή ζωογόνα. Το χώμα μουσκεύει, η σκόνη χάνεται, μια λεμονιά υποδέχεται το φθινόπωρο. Μια γιορτή έρχεται στο φως. Το καλοκαίρι, φέτος, έκρυβε πολλά μυστικά. Ο γενέθλιος μήνας πολλές αλήθειες. Τώρα, η καθημερινότητα είναι ωχρή.

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 
 
 
υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.
Α.ΣΤΕΓΟΣ [04.10.2014]

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Οι κάλπικοι και οι πραγματικοί φίλοι του Λαού


γράφει ο Σπύρος Δανέλλης

Το φαινόμενο της εκτεταμένης ανομίας, της επιλεκτικής εφαρμογής των νόμων, της άνευ κόστους απείθειας σ’ όποιον νόμο ή κανόνα δεν γουστάρουμε, αποτελεί μια από τις βασικότερες παθογένειες που χαρακτηρίζουν την νεοελληνική πραγματικότητα και μας διαφοροποιούν σαφώς από το σύνολο της λοιπής Ευρώπης.

Η βαθιά πεποίθηση του δικαιώματος της α λα καρτ εφαρμογής του νόμου φαίνεται από την οδηγική μας συμπεριφορά ή την παράκαμψη της σειράς προτεραιότητας στους δημόσιους χώρους, μέχρι τις κάθε λογής εκφράσεις του κινήματος «δεν πληρώνω» ή τη σκανδαλωδώς παράνομη λειτουργία τόσα χρόνια τώρα του συνόλου των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Δημήτρης Κανελλόπουλος BILET ANULAT



ποιητικό ανθολόγιο 2014
[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Οκτώβριο: Γιώργος Ρόρρης


BILET ANULAT

Μ’ ἀκύρωσες,
ὡς εἰσιτήριο τῆς γραμμῆς
Κλούζ–Ἀθήνα,
λίγο πρὶν τὴν ἀναχώρηση.
Ἄλλαξες τὸν προορισμό, κι ἐγὼ
ὡς εἰσιτήριο,
δὲν ἔχω τὴν ἀξία μου πιὰ μὲς στοὺς
ἀνθρώπους.
Εἶμαι ἕνα εἰσιτήριο μειωμένης ἀξίας
καὶ δὲ μπορῶ νὰ κάνω τίποτε γι' αὐτό,
καθὼς ἡ εὐτραφὴς κυρία στὸ γκισὲ
μὲ παίρνει πίσω
καί, πόσο δύστροπα Χριστέ μου
ἐπιστρέφει τὰ δυὸ τρίτα της ἀξίας μου!
Μ’ ἀκύρωσες ἐσὺ καὶ τώρα,
πῆρες ἄλλο τραῖνο – τὸ λεγόμενο rapid
ποὺ ὁδηγεῖ σὲ τόπους ὀρεινοὺς καὶ ἄγνωστους -
μὲ ἄλλο εἰσιτήριο.
Ἄκυρο εἰσιτήριο,
τὴν τύχη μου
παρ’ ὅλα αὐτὰ παρακολούθησα
καθὼς τὸ βαρὺ χέρι τῆς κυρίας τοῦ γκισέ,
μὲ στάμπαρε μὲ τὴ σφραγίδα
bilet anulat καὶ βαριεστημένα
μ’ ἀπέθεσε στὸ φάκελο μὲ τὶς ἀκυρώσεις καὶ τὶς ἀναβολὲς
μιὰ μέρα τὸ πολὺ ζωὴ ἀκόμη, κι ὕστερα τέλος!




Δημήτρης Κανελλόπουλος  Ανέκδοτο ποίημα.  Θα συμπεριληγθεί στην νέα συλλογή με τίτλο  Εκ Δυσμών...  [δημοσιεύεται με την άδεια του ποιητή]

Γιώργος Ρόρρης: Γυναίκα και σκιά, (2006) Λάδι σε μουσαμά 15,5 x 25,5 εκ.


Ο Γιώργος Ρόρρης γεννήθηκε στον Κοσμά Κυνουρίας το 1963. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλους τον Π. Τέτση και τον Γ. Βαλαβανίδη. Συνέχισε τις σπουδές του στην Beaux Arts του Παρισιού, στο εργαστήριο του Λεονάρντο Κρεμονίνι. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 το πορτρέτο γίνεται κεντρικό θέμα των έργων του. Γυναικείες και ανδρικές μορφές απεικονίζονται με ένταση και ψυχογραφική διάθεση. Το 2001, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο για Νέο Ζωγράφο κάτω των 40 ετών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.