Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Κάνναβη: Ανοιξιάτικη σπορά το...2015(;)


Η ανοιξιάτικη σπορά βιοµηχανικής κάνναβης χάνεται, παρά την διαβεβαίωση του [τότε] αναπληρωτή υπουργού αγροτικής ανάπτυξης, ότι "η σχετική Κ.Υ.Α. θα είναι εγκαίρως έτοιµη ώστε από την άνοιξη του 2014 να υπάρχει η δυνατότητα καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης από τους ενδιαφερόµενους"  Μάξιμος Χαρακόπουλος, 11 Ιουλίου 2013


Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Μια ακόμη ευκαιρία χαμένη...


γράφει ο Ανδρέας Γιάνναρος

Δύο λόγια για το πολυνομοσχέδιο.

Ο κεντρικός πυρήνας του είναι διαρθρωτικού χαρακτήρα. Για πρώτη φορά μετά από καιρό αντιμετωπίζονται ζητήματα όπως η διανομή του πλεονάσματος σε ευπαθείς ομάδες, η άρση του περιορισμού σε μια σειρά από διατάξεις όπου κυριαρχούσαν ολιγοπωλιακές δομές της αγοράς, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής τους, η ενίσχυση των αποκρατικοποιήσεων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, νομοθετικές ρυθμίσεις, βλέπε μείωση εργοδοτικών εισφορών που βοηθούν σε μια αποκλιμάκωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα. 

Η γενική φιλοσοφία αναμφίβολα κινείται σε θετική κατεύθυνση, αφού παίρνονται μέτρα για την βελτίωση του ανταγωνισμού, δίνεται έμφαση στην μείωση των τιμών και σωστά επιλέγεται μια μερική πολιτική προστατευτισμού ώστε να δοθεί ο χρόνος στις μονάδες παραγωγής που πλήττονται από τα μέτρα, να εκσυγχρονίσουν την παραγωγή τους, να συνεργαστούν με άλλους, να ενισχυθεί μέσω του ανταγωνισμού η καινοτόμος εγχώρια παραγωγή. 

Από την άλλη δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε την δυναμική της αγοράς και του δημιουργικού καπιταλισμού. Σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού, είναι αναπόφευκτη η καταστροφή μικρών μονάδων παραγωγής, ή καταστημάτων ή μαγαζιών όπου μέχρι πρότινος πουλούσαν τα προϊόντα τους, πρώτον γιατί δεν κατάφεραν να εισάγουν νέες μορφές οργάνωσης της παραγωγής ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά και δεύτερον γιατί με την επέκταση μεγάλων καταστημάτων ή παραγωγικών μονάδων μπορούν να προσφέρουν με τις γνώσεις τους ως υπάλληλοι και συνεργάτες αυτών. 

Βεβαίως υπάρχουν θέματα προς συζήτηση ή διόρθωση όπως αυτά των αποζημιώσεων και της διαθεσιμότητας σε φορείς και οργανισμούς, των μειώσεων των επικουρικών συντάξεων, για τον τρόπο κάλυψης των εισφορών στα ταμεία και άλλα. Το πρόβλημα για άλλη μια φορά δυστυχώς είναι ότι ένα νομοσχέδιο που για πρώτη φορά βάζει ζητήματα κοινωνικής προστασίας, βελτίωσης της λειτουργίας του ανταγωνισμού, θεσμικό πλαίσιο για επενδύσεις, δέχεται τα πυρά γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε και πάλι να το φέρει με την μορφή κατεπείγοντος. 

Ο φόβος για διάσπαση των δυνάμεων της κυβέρνησης, οι αντιδράσεις βουλευτών που συνδέονται με τοπικές κοινωνίες που πλήττονται από τα μέτρα φέρνουν και πάλι ένα νομοσχέδιο υπό τον φόβο να μην εκταμιευθεί η δόση και αδυνατίζει έτσι την μεταρρυθμιστική λογική του νομοσχεδίου. 

Από την άλλη τα κόμματα της αντιπολίτευσης προτίμησαν να αντιπαρατεθούν συνολικά στις διατάξεις, δείχνοντας ότι όχι μόνο δεν είναι έτοιμα να αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες (ΣΥΡΙΖΑ)  ή να δείξουν ότι όντως από θέση ευθύνης συμβάλλουν σε κλίμα συνεννόησης (ΔΗΜΑΡ) αλλά συνεχίζουν την εύκολη λύση της αποδόμησης κάθε προσπάθειας εκσυγχρονισμού. 

Μια ακόμη ευκαιρία χαμένη για να αρθεί η δυσπιστία των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα..


Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Η Νίκη του Χωμενίδη

 

Η Νίκη του Χωμενίδη
 

γράφει ο Κώστας Τσαούσης


Το καινούργιο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη έχει ως τίτλο το πιο αγαπημένο όνομα για τον ίδιο τον συγγραφέα: Νίκη. Ενα γυναικείο όνομα - σίγουρα το όνομα της μητέρας του, αλλά όχι μόνο.
Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου υπάρχει ένα σημείωμα και σε αυτό ο συγγραφέας επισημαίνει τα εξής: «Η Νίκη Αρμάου είναι βασισμένη στη μάνα μου, Νίκη Νεφελούδη. Η Νίκη Αρμάου όμως είναι μυθιστορηματικό πρόσωπο. Το ίδιο συμβαίνει με όλους όσοι παρελαύνουν στις σελίδες του παρόντος βιβλίου. Αποτελούν τις αντανακλάσεις ανθρώπων, οι οποίοι έζησαν και έδρασαν στ’ αλήθεια, σε έναν κόσμο μυθοπλασίας. Ως συγγραφέας, μένω πιστός όχι στο γράμμα αλλά στο πνεύμα της ιστορίας του καθενός. Και της Ιστορίας. Ανασυνθέτω τα γεγονότα, αυθαιρετώντας ενίοτε καλλιτεχνικά, με τη φιλοδοξία να φτάσω μέχρι το μεδούλι τους. Να ανακαλύψω τη βαθιά ουσία τους. Και αγωνιώ, από την αρχή έως το τέλος, να μην υποτιμήσω και να μην αδικήσω κανέναν».
 

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Χριστόφορος Λιοντάκης Αγέλαστοι δρομείς

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014 

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

 
για τον Μάρτιο: Josef Koudelka
 
 
Αγέλαστοι δρομείς


Αγέλαστοι δρομείς
στο χέρσο σταματούν.
Στους οριζόντιους κίονες
τιμούνε τη σιωπή.
Η πόλη ανοίγει σε μειδίαμα
το πένθος να ακυρώσει.
Προχωρώντας
κατά το πλήθος της πέτρας
στο φως φέρνει η φωνή σου
τα λόγια που χαράξαμε
στα φύλλα της αγαύης.




Χριστόφορος Λιοντάκης  Ο ροδώνας με τους χωροφύλακες, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1988
 
 
Josef Koudelka, Πράγα, 1968  

Γιάννης Μπανιάς 1939-2012


Δύο χρόνια χωρίς την παρουσία του Γιάννη Μπανιά συμπληρώνονται σήμερα. Στις 12 το μεσημέρι, φίλοι, σύντροφοι και συγγενείς θα συναντηθούν στον τάφο του στο Α΄ νεκροταφείο, να τιμήσουν τη μνήμη του. 

Το "τετράδιο εξόξου" θυμάται μέσα από τα λόγια του Λευτέρη Τσίλογλου. Η ομιλία του εμπρός στη σορό του Γιάννη Μπανιά. 
  

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [27.03.2014]


Στο "Τake Five" γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.


Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη... Κάθε Πέμπτη, "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
  Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 27. 03.2014 ]
 
 

365 χαμένες μέρες...



Αντιγράφω 17 χρόνια μετά [ατομικό βιβλιάριο]:
 
27.03.97: "Διαγράφεται της δυνάμεως των οπλιτών του 541 ΤΕ λόγω οριστικής απόλυσης δυνάμει της υπ`αριθ....." 

 
Μια "σειρά" μετά τα Ίμια βρέθηκα σε έναν τρόπο έτοιμο για πόλεμο. 365 μέρες χαμένη επιταγή! 
 

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2013


Προχθές που πέθανε ο Παπαγιώργης έγραψα σε έναν φίλο: "Σας σκέφτομαι από το πρωί Παύλο, εσένα και το Γιώργη. Σας σκέφτομαι λυπημένους για τον θάνατο του φίλου σας". Με αποζημιώνει ο Μέσκος. Σήμερα, ο Παύλος, ο Γιώργης, σήμερα κι εγώ, χαρούμενοι για την χαρά του ποιητή και το βραβείο του. Ο ίδιος ο Μέσκος χαρούμενος για τον δικό του φίλο. Έτσι μια σπείρα ξεδιπλώνει και τυλίγεται ξανά, κρύβει μέσα της στιγμές, δάκρυα και λέξεις. Έρχεται από κοντά έτερος σημαντικός φίλος, ο κ. Γιώργος Ζεβελάκης γράφει με λέξεις του Παπαγιώργη την οριστική έκλειψη...

Έκλεψα το ρεπορτάζ της κ. Πόλυς Κρημνιώτη από την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ και το φορτώνω με προσωπικές παραπομπές [links στα ελληνικά]. Όπως -μέχρι σήμερα, έχω διαβάσει Ραυτόπουλο, Μέσκο και Καλλιφατίδη....

ΥΓ. Στέλνω θερμές ευχές στους εκδότες των περιοδικών που τιμήθηκαν για τις προσπάθειες που καταβάλουν... Καλή δύναμη!

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Είναι ντροπή για όλη την Κρήτη...


Οργή, θλίψη και ανείπωτος πόνος... Πύκνωσαν πάλι τα σύννεφα πάνω από την Κρήτη. Μαύρο πανί προβάλει ξανά από τη θάλασσα. Ένας νεκρός ετών 51... Οι φερόμενοι ως δράστες έχουν τα μισά του χρόνια. Αν καταδικαστούν θα περάσουν τη ζωή τους στη φυλακή. Αν το δικαστήριο τους απαλλάξει θα κάνουν άλλους φονιάδες. Αυτό διαμήνυσαν ήδη οι συγγενείς του αδικοχαμένου νεκρού. Έτσι η "βεντέτα" ανθεί στο νησί, οι νταήδες πολλαπλασιάζονται στο ευνοϊκό σάπιο υπόστρωμα της ομερτά και του "σασμού"...


Ο Προφήτης Ηλίας προσπαθεί να κλείσει τις πληγές του. Τον Ιούλιο συμπληρώνονται δύο χρόνια από την δολοφονία των Πρίαμου Ξυδάκη και Μανόλη Σταυρουλάκη. Οι πληγές των οικογενειών τους δεν θα κλείσουν ποτέ, μα η τοπική κοινωνία προσπαθεί. Συσπειρώθηκε γύρω από μια κίνηση κατά της βίας, στράφηκε πάλι στην πλούσια γη, μια ομάδα αμπελουργών δημιουργήθηκε, η ζωή έχει πάντα το δρόμο μπροστά. 


Πληγή χαίνουσα η οπλοκατοχή, η οπλοχρησία, το "καπετανιλίκι", οι νταήδες. Ο εύκολος πλουτισμός, η στρεβλή και αιματοβαμμένη ανάγνωση της ιστορίας του νησιού. 


Ο πόνος οφείλει να μιλήσει. Να εκφραστεί και να εκφράσει όλα τα δεινά μιας κοινωνίας υποταγμένης στο φόβο. Ένα μέτωπο λογικής, κατά της βίας, είναι μια νέα πρόκληση για όλες τις δημιουργικές φωνές αυτής της κοινωνίας.  

Ανοίγουμε το θέμα. Είναι ντροπή για ολόκληρη την Κρήτη...


Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Είναι τρελοί αυτοί οι... Γαλάτες!


Ελπίζω να με συγχωρήσει ο... Οβελίξ. Όχι μόνο του έκλεψα την αγαπημένη του φράση, όχι μόνο την έστρεψα "εναντίον" του, "εναντίον" του χωριού του, την έκανα και τίτλο! 

Είναι αλήθεια ότι έψαξα πολύ. Αλλά έχοντας στα χέρια μου το δελτίο τύπου της κίνησης  "Μια Κρήτη" -μια βιβλιοπαρουσίαση σε όλο το νησί- δεν βρήκα κάτι διαφορετικό... 

Αρχή της προεκλογικής περιόδου, η κίνηση στάθηκε δίπλα στους πολίτες του νησιού στο πρόβλημα των χημικών της Συρίας και συνεχίζει τώρα, ένα ταξίδι με έξι σταθμούς. 

Είναι μικρό...γαλατικό χωριό! Ούτε "βαριά χαρτιά" ανακοινώνουν για το ψηφοδέλτιό τους, ούτε μεταγραφές κάνουν... Μια δυναμική πρέπει να κρύβουν, μια σιγουριά να έχουν. 

Αρχίζουν -μπροστά στην κοινωνία- με τις εσωτερικές διαδικασίες της κίνησης. Ο επικεφαλής ψηφίζεται από τα μέλη, δεν λαμβάνει χρίσμα, αποδέχεται τη στήριξη όσων κομμάτων συμφωνούν με το πρόγραμμα και τον κανονισμό της ανεξάρτητης κίνησης πολιτών. 

Οι υποψήφιοι -αντιπεριφερειάρχες και σύμβουλοι- πολίτες της καθημερινότητας. Γνωριζόμαστε ή θα γνωριστούμε στην επόμενη κίνηση για το νερό, τον Αλμυρό, το καλώδιο, τα χημικά...

Θα συναντηθούμε στην πιο κοντινή από τις εκδηλώσεις -σε πείσμα των "ηθών" και των "εθίμων"- που προγραμματίζουν... Θα συναντηθούμε με τον υποψήφιο περιφερειάρχη Αντώνη Ανηψητάκη, με τη δουλειά της κίνησης στο περιφερειακό συμβούλιο, που επάξια, πολιτισμένα και επιστημονικά τεκμηριωμένα, φέρει σε πέρας ο φίλος Αριστείδης Παπαδάκης.

Αναλυτικά η δράση της κίνησης:

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Δημοτικές εκλογές: Απορία 3η



" Εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς..."

Εμείς με το πρόγραμμά μας, το καθαρό μας κούτελο, το ήθος του Κόμματος, το νέο, το άφθαρτο... 

Οι...άλλοι...με προεκλογικές εξαγγελίες, τακτικισμούς, με το πρόσωπο στο βούρκο του συστήματος, με το παλιό, το σάπιο, το φθαρμένο...

Εμείς σας τα είπαμε. Σας είπαμε, βγάλαμε και δελτίο τύπου. Τώρα και έγκαιρα. 

Μόνο που δεν γράψαμε όλη την αλήθεια. Ετοιμάζουμε και το δελτίο, αυτό του τύπου την επόμενη των εκλογών. Αν νικήσουμε καταφέραμε πλήγμα μεγάλο στο σύστημα, αν χάσουμε τότε το ανυπέρβλητο πελατειακό κύκλωμα του δήμου καπηλεύτηκε την ψήφο των πολιτών. Η γραμμή καλή αλλά δεν πέρασε, βρε δημότη!

Κατά τη γνώμη μας, αυτή η ανακοίνωση του κ. Καμπιτάκη, είναι ο ορισμός του τακτικισμού. Καλύπτει από τώρα τα... νώτα του! Για την ταμπακιέρα...κουβέντα καμμιά! Είναι βλέπεις και οι... άλλοι μιαν κάποια λύση!

Κάπου διάβασα ότι  " ο  τακτικισμός ως όπλο απέναντι στην πολιτική του άλλου έχει βαθιές ρίζες στην αναποτελεσματικότητα της δική σου πολιτικής...". Το προσυπογράφω!

Πολλές απορίες! Για το πρόγραμμα, το ήθος, το νέο, το άφθαρτο... 



Ο Εύβουλος ένας αμετανόητος ευαψίας έχει εγκαταλείψει σύζυγο και παιδί για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο καθημερινό κυνήγι του άλλου φύλου στις αστικές συγκοινωνίες. Η ζωή όμως τον περιμένει κυριολεκτικά στη «γωνία»…[ελληνική ταινία , 1996]




ΥΓ. Μια νέα στήλη στο "τετράδιο" με τίτλο "Απορίες και ταινίες...". Ευθύγραμμες σχέσεις δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά. Μας αρέσει η ιδέα της σύνθεσης... Υποψιασμένοι είμαστε. Από εδώ μέχρι τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης...



Μιχάλης Μητσός: Και τώρα, κύριε Κουβέλη


Άρθρο του κ. Μιχάλη Μητσού στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ [21.03.2014].   

Το φέρνω εδώ -στην εφημερίδα είναι κλειδωμένο- όπως ακριβώς και η ηγετική και όχι μόνο ομάδα της ΔΗΜΑΡ. Με το αν δεν προχωρά η ιστορία, και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά, αλλά οι υποθέσεις του ρθρογράφου θα συνιστούσαν μια διαφορετική στρατηγική και τακτική για το χώρο του ρεύματος της δημοκρατικής αριστεράς. 
 
 Α.ΣΤΕΓΟΣ
 

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Jules Supervielle Αιχμή φλόγας

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014 

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

 
για τον Μάρτιο: Josef Koudelka
 
 
Αιχμή φλόγας
 
Όλη του τη ζωή
Του άρεσε να διαβάζει
Μ` ένα κερί
Και συχνά περνούσε
Το χέρι πάνω απ` τη φλόγα
Για να πειστεί
Πως ζούσε,
Πως ζούσε.
 
Από τη μέρα του θανάτου του
Έχει στο πλευρό του
Ένα κερί αναμμένο
Άλλα κρατάει κρυμμένα τα χέρια
 
 
 
 
 
Jules Supervielle Ποιήματα μετάφραση Ντενίζ Ανδριτσάνου προλεγόμενα Γιώργος Κ.Καραβασίλης, εκδόσεις Printa , Αθήνα 2007   
 
Josef Koundelka, 1976 
 
 
 

Μάρκος Μέσκος: Η ποίηση σε κάνει πολίτη του κόσμου


Τον ποιητή Μάρκο Μέσκο τον γνωρίσαμε στα χρόνια της Σαλονίκης, στο βιβλιοπωλείο ΘΥΜΕΛΗ.  Τον θυμάμαι - έκτοτε οι συναντήσεις μας λίγες όλο και πιο λίγες - να μας προσφέρει πάντοτε μια εγκαρδιότητα και βαριά ΚΑΡΕΛΙΑ που κάπνιζε τότε...

Μένω στην ποίηση του... 

Παγκόσμια ημέρα ποίησης η σημερινή, μια ανάγκη για την ποίηση της καθημερινότητας, για ανάγκη και η αγάπη για την πόλη και τους ανθρώπους της. Εκείνους που τώρα -και αυτό το τώρα διαρκεί- λείπουν...

Αναδημοσιεύω εδώ μια "συνέντευξή" του στην κα Εύη Καρκίτη από την εφημερίδα parallaxi. 

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [20.03.2014]


Στο "Τake Five" γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.


Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη... Κάθε Πέμπτη, "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
  Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 20. 03.2014 ]

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

"Ας περιμένουμε καλύτερες μέρες"...


στον φίλο Μάνο Γλαμπεδάκη

"Ας περιμένουμε καλύτερες μέρες"... Μια φράση, μια ευχή, τα τελευταία λόγια π` ανταλλάξαμε. Μέχρι την επόμενη συνάντηση.

Ήταν μια προσπάθεια συμπόρευσης. Με όλες τις αδυναμίες ανοικτές. Με ράγες φθαρμένες και όχημα δοκιμασμένο, μάχιμο, τολμηρό. Με το βάρος των χρόνων, της επανάληψης... Με τη χαρά του ταξιδιού, με την προσδοκία των προορισμών. 

Το ΦΙΛΑΜΕ ανέστειλε την λειτουργία του. Ως τόπος θα παραμείνει ανενεργός. Οι άνθρωποί του θα συνεχίζουν να κινούνται, φίλοι, φίλοι του διαδικτύου, στις δικές τους πορείες. Μια κοινή αφετηρία υπήρξε, μια βαθιά πεποίθηση, μια διαδρομή. 




Η ΤΡΙΤΗ των ΠΟΙΗΤΩΝ, ένα μικρό σώμα ποιημάτων και προσώπων, ένα μικρό ανθολόγιο, ολοκλήρωσε τον πρώτο της κύκλο. Στην αναζήτηση της σπείρας αξίζει να ξοδέψεις μια ζωή. 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα διαχείρισης του ιστολογίου για τη συνεργασία. 

Καλή αντάμωση, συνταξιδιώτες. 

Δημοσιεύω εδώ το τελευταίο ποίημα του κύκλου [είχαν προηγηθεί 32]: 

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Εμβόλιο στο σώμα της αριστεράς...


Η πολυδιάσπαση, ο κατακερματισμός, οι αμφισημίες, είναι στοιχεία, είναι  η κακοδαιμονία του χώρου της δημοκρατικής αριστεράς. Χείλη και πένες καλύτερες από τη δική μου το καταγράφουν με τρόπο πειστικό και οδυνηρό. Μόλις εχθές ο Σπύρος Λυκούδης, μιλώντας για τη ΔΗΜΑΡ, έθεσε το ερώτημα:  "Γιατί δεν λάμπει όσο θα έπρεπε η κληρονομιά, η δικαιωμένη κληρονομιά του Κύρκου και του Παπαγιαννάκη;"

Δύσκολη ερώτηση, δύσκολη απάντηση. Στάθηκα όνομα το όνομα στη ευπρόσωπη λίστα των  πολιτών, οι οποίοι με την υπογραφή τους στηρίζουν -πάλι, ξανά και ξανά- τη Δημοκρατική Αριστερά. Είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Το απάγκιο μας στους δύσκολους καιρούς. Οι ποιητές, οι εικαστικοί, οι συγγραφείς, οι μουσικοί, οι επιστήμονες, οι ηθοποιοί,  στους οποίους προστρέχουμε για να μάθουμε. Να σταθούμε δίπλα στη γνώση και στο ήθος τους, σε καιρούς σκληρούς και άγριους. Να αντλήσουμε στοιχεία της ζωής, να τα φέρουμε στην καθημερινότητά μας. Το έργο τους είναι  η σημαντική προσφορά τους.  Η υπογραφή τους εμβόλιο στο σώμα της αριστεράς.

Εγκλωβισμένη σε ένα σύστημα ιδεοληψιών δεν παράγει πια έργο η ίδια η αριστερά. Η δική μας αριστερά, η αριστερά του ορθού λόγου. Μολυσμένο το χωράφι, σάπιος ο παλιός σπόρος, ασθενή τα νεαρά φυτάρια, ισχυροί οι εχθροί. Σε αυτό το περιβάλλον είναι αδύνατη η επιτυχία του εμβολιασμού. Όσο ισχυρά, ανθεκτικά κι αν είναι -και στην περίπτωση αυτή είναι- τα "μπόλια" που χρησιμοποιούνται...


σημείωση:

Η φράση του σ. Λυκούδη από την ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του Σπύρου Δανέλλη. Ολόκληρη η ομιλία του ε δ ώ


Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Μάθημα θρησκευτικών, θρησκευτικές εορτές και αργίες



Ένωση Αθέων: Ανοικτή επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας

Με αφορμή τις επιστολές της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς το Υπουργείο Παιδείας, όπου αφ’ ενός εκφράζεται η ανησυχία τους για την «αποχριστιανοποίηση της παιδείας» μέσω του νέου προγράμματος θρησκευτικών, και αφ’ ετέρου ζητείται η καθιέρωση της μνήμης των Τριών Ιεραρχών ως σχολικής εορτής αντί αργίας όπως είναι σήμερα, θα θέλαμε να σας κοινοποιήσουμε και τις απόψεις της Ένωσης Αθέων γύρω από τα θέματα που θίγονται

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Δημοτικές εκλογές: Απορία 2η


Γεμίσαμε "γερά χαρτιά". Ένα τεράστιο τραπέζι πόκερ ή για να θυμηθούμε μαζί παλιές συνήθειες, ένα τραπέζι "θανάση", ένα τραπέζι κουμ-καν... Υποψήφιοι παρατάξεων καταθέτουν το βιογραφικό τους ως "βαρύ" χαρτί στη ερχόμενη μάχη. 

Χαρτιά γερά, βαριά, από την "μάνα" μοιράζονται σε έμπειρους παίχτες, τους επικεφαλής, για να τζογάρουν, να παίξουν, να ρεφάρουν. Να κερδίσουν τι; 

Καμμένα χαρτιά και δαντελωτά εσώρουχα... 

Αυτό είναι οι εκλογές;



Η Αλέκα, μια αμετανόητη χαρτοπαίχτρα, σκαρφίζεται κάθε τέχνασμα ώστε να παίζει χαρτιά μακριά από το αδιάκριτο βλέμμα του συνετού συζύγου της! Εκείνος, αγανακτισμένος με το πάθος της γυναίκας του, αποφασίζει να επιστρατεύσει την τακτική της ζήλειας ώστε να την απομακρύνει από την τσόχα. [ελληνική ταινία, 1964]




ΥΓ. Μια νέα στήλη στο "τετράδιο" με τίτλο "Απορίες και ταινίες...". Ευθύγραμμες σχέσεις δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά. Μας αρέσει η ιδέα της σύνθεσης... Υποψιασμένοι είμαστε. Από εδώ μέχρι τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης...


Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Παραμυθάκι


Παραμυθάκι 

του Διονύση Σαββόπουλου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον `λεγαν Σταύρο. Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε που βγήκε και κάθουνταν στο κλαδί καμαρωτός-καμαρωτός. Από μακριά έρχουνται όλα τα πουλιά το δάσους` μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετινοί και παγόνια` από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε: 

-Γειά σου Σταύρο!
-Δεν με λένε Σταύρο, μον` με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη! 

Αλλάζει όμως ο καιρός` να βροχές, να χαλάζια, να κεραυνοί, πάει η φωλιά, παν τα κοτσυφόπουλα, παν όλα. Βγήκε και κάθουνταν στο κλαδί μονάχος κι από μακριά έρχουνται όλα τα πουλιά το δάσους` μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετινοί και παγόνια` από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε: 

-Γειά σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη! 
-Δεν με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη. Μόνο Σταύρο με λένε. Μόνο Σταύρο...

Η σούμα Διονύσης Σαββόπουλος 1963-2003, εκδόσεις ΙΑΝΟΣ Θεσσαλονίκη, 2003



υγ. Με τα λόγια του Διονύση, με τη δική του μουσική, με τη μουσική, τις ζωγραφιές και τους στίχους των φίλων, με λόγια σαν παραμυθάκι, με λόγια του παρελθόντος και του μέλλοντος, μια ιστορία ξετυλίγεται πενήντα χρόνια τώρα...  Μικρό κομμάτι και η προσωπική ιστορία του καθενός. Η ιστορία ενός προσώπου, που αναζητούσες στα αμφιθέατρα για να λυθεί ο κόμπος από το στομάχι και να αρχίσεις να μιλάς. Ο Διονύσης Σαββόπουλος αυτοβιογραφείται. 

Σπύρος Δανέλλης "Εδώδιμα-Ευρωπαϊκά" [προδημοσίευση]


"Από το  1985 όταν ξεκίνησα τη δημόσια πολιτική μου δράση ως συνδικαλιστής του ΤΕΕ, κατόπιν ως δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου, ως Δήμαρχος Χερσονήσου, βουλευτής του ενιαίου Συνασπισμού και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ πάντα υπηρετούσα τις ίδιες, σταθερές αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού της κεντροαριστεράς όπως αναφέρεται τα τελευταία χρόνια". [από το οπισθόφυλλο του βιβλίου]

Τέσσερις δεκαετίες στα δημόσια πράγματα, ο φίλος και σύντροφος Σπύρος Δανέλλης, καταθέτει "τις αποτυπωμένες σκέψεις" του από τα παλιά και  τις προβάλει στην σημερινή Ελλάδα,  μέσα στο βιβλίο του με τίτλο "Εδώδιμα - Ευρωπαϊκά". [έκδοση της ομάδας του S and D του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου]

Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου γίνεται στην Αθήνα, την Δευτέρα 17 Μαρτίου. Θα ακολουθήσει μια ακόμη εκδήλωση στο Ηράκλειο της Κρήτης. 

Το "τετράδιο εξόδου" φιλοξενεί τον πρόλογο του βιβλίου, ένα κείμενο που οριοθετεί τη σκέψη του Δανέλλη από το... μακρινό 1993 μέχρι και σήμερα.   

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Βύρων Λεοντάρης Μέσα στο ποίημα σε χάνω

 
ποιητικό ανθολόγιο 2014 

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

 
για τον Μάρτιο: Josef Koudelka
 
 
Μέσα στο ποίημα σε χάνω

Μέσα στο ποίημα σε χάνω. Έξω από μένα
άλλη ομορφιά σε παίρνει, αγαπημένη.
Τι θα γίνω και τι με περιμένει
σε άδειες αισθήσεις και χωρίς εσένα

που είσαι για μένα ό,τι είμαι και που τώρα
δεν είσαι μυστικό και πια δεν είμαι ό,τι είμαι.
Τι να μου κάνουν νοσταλγίες και μνήμες;
Το απτό με αρνιέται αυτή την άχρονη ώρα

το απτό που ήταν η τρέλλα μου και το άγχος
α, όλα αυτά που γίναν τώρα στίχοι...
Τι άδοξα που έχασα το στοίχη-
μα ανάμεσα στο «υπάρχω -- δεν υπάρχω».

Να χάνω όσα είχα το άντεχα" μα εσύ ήσουν
και όσα ποτέ δε γίναν και δεν είχα.
Αυτά, πώς να τα χάσω αυτά που ματαιωθήκαν ;
Σε άλλη ομορφιά θ' αγιάζουνε μαζί σου

λόγια που αρνήθηκαν να ειπωθούνε
αγγίγματα που πήραν πίσω το αίνιγμά τους
σημάδια του έρωτα και του θανάτου
γραφές που γράφτηκαν για να σβηστούνε.

Μέσα στο ποίημα σε χάνω και δεν ξέρω
εσύ μου φεύγεις ή εγώ σου φεύγω ;
Πώς σκοτεινιάζω απ' το δικό σου φέγγος . . .
Και δε με θέλω πια και δε με ξέρω
Σε άλλη ομορφιά φριχτή και δίχως έλεος
θα 'σαι για πάντα, έξω από μένα, ωραία ωραία
τόσο άδικα τόσο άσπλαχνα ωραία...
Και δε με ξέρω πια και δε με θέλω.
 
 
 
 
ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ Εν γη αλμυρά εκδόσεις ΕΡΑΣΜΟΣ, 1996
 
 
Φωτογραφία του Josef Koudelka 
 

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [13.03.2014]


Στο "Τake Five" γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη... Κάθε Πέμπτη, "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
  Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 13. 03.2014 ]
 
 

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Δημοτικές εκλογές: Απορία 1η



Ένας, δυό φίλοι και σύντροφοι, οι οποίοι με την υπογραφή τους στηρίζουν τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Λυγερό, για δήμαρχο Ηρακλείου, έχουν ξεκαθαρίσει τη σχέση τους με την ΔΗΜΑΡ-Προοδευτική Συνεργασία  ή στο 3ο συνέδριο του Κόμματος θα μας αναλύουν ξανά την αναγκαιότητα της ενότητας της "ιστορικής" αριστεράς; 





Σκηνή από την ταινία "η μαμά και η πουτάνα", 1973 [ γαλλική ταινία, σκηνοθεσία Ζαν Εστάς με τους: Ζαν-Πιερ Λεό, Μπερναντέτ Λαφόν, Φρανσουάζ Λεμπρούν, Ιζαμπέλ Βαϊνγκάρτεν, Ζακ Ρενάρ ]
Ο Αλεξάντρ, ένας αργόσχολος μποέμ των μπιστρό του Σεν Ζερμέν Ντε Πρε που συζεί με την ιδιοκτήτρια μιας μπουτίκ, τα φτιάχνει με μια νοσοκόμα, πιστεύοντας ότι μπορούν να συνυπάρξουν ερωτικά και οι τρεις.



ΥΓ. Μια νέα στήλη στο "τετράδιο" με τίτλο "Απορίες και ταινίες...". Ευθύγραμμες σχέσεις δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά. Μας αρέσει η ιδέα της σύνθεσης... Υποψιασμένοι είμαστε. Από εδώ μέχρι τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης... 



Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

"Θυμούμαι άρα υπάρχω"...για τον Μανόλη Αναγνωστάκη



Το κείμενο, που ακολουθεί και με τον ίδιο τίτλο, το έγραψα  στις 12 Ιουλίου του 2005  και  δημοσιεύτηκε  στο 37ο τεύχος της μηνιαίας εφημερίδας των Χανίων "Η ΠΥΞΙΔΑ". Το ανεβάζω  στο "τετράδιο εξόδου", σήμερα ... γενέθλια ημέρα του Μανόλη Αναγνωστάκη, εννέα χρόνια ήδη χωρίς τον μεγάλο ποιητή.
Α.Ν.Χελιδώνης


Το ξημέρωμα της Πέμπτης 23 Ιουνίου πέθανε ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης. Κηδεύτηκε τη Δευτέρα 27 του μήνα από το Α΄ νεκροταφείο Αθηνών. Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα Ήταν ένα θλιμμένο απόγευμα και ο κόσμος που θέλησε να αποχαιρετήσει τον ποιητή, πολύς. Η εξώδιος  ακολουθία καθυστέρησε περισσότερο από μισή ώρα. Η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού ήταν απούσα.

"Μια Κρήτη": Έρευνα για την αυτοδιοίκηση


Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία "τρέχει" στην επίσημη ιστοσελίδα της ανεξάρτητης κίνησης πολιτών "Μια Κρήτη". Μια έρευνα για την αυτοδιοίκηση. Απαντήσεις σε ερωτήματα που πρέπει να δοθούν, απαντήσεις ως εργαλείο πολιτικής ανάλυσης και πράξης. 

Σημειώνουν οι διαχειριστές της σελίδας: "Η "Μια ΚΡΗΤΗ, Περιβάλλον - Άνθρωπος" ξεκινά μια έρευνα για τα πραγματικά προβλήματα της αυτοδιοίκησης που τείνουν άλλη μια φορά να αποκρυβούν από το παλαιοκομματικό σύστημα που απαξιώνει τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε δημοσκόπηση αποβλέποντας στις εντυπώσεις της εκλογικής βραδιάς. Η έρευνα είναι ανοιχτή για όποιον αυτοδιοικητικό ήθελε να απαντήσει. Τα συμπεράσματα της έρευνας θα αναλυθούν σε δημόσια εκδήλωση. Μέσα άπο την έρευνα αυτή φιλοδοξούμε να βελτιώσουμε τις θέσεις μας".

Να προσθέσουμε ότι το ερωτηματολόγιο είναι διαθέσιμο ε δ ώ  και να καλέσουμε και εμείς όποιον αυτοδιοικητικό θέλει να απαντήσει. 

Διαβάστε τις πρώτες συμμετοχές: 

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Γυναίκα


Κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα. Αφιερωμένο στη γυναίκα. 
Νοιώθουμε  -την κάθε στιγμή- ότι ο πιο λαμπρός τόπος είναι η παρουσία της!





Μουσική Παύλος Παυλίδης


Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Τίτος Πατρίκιος Η ΒΙΑ

ποιητικό ανθολόγιο 2014 

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

 
για τον Μάρτιο: Josef Koudelka



Η ΒΙΑ 
 
Προσπαθώ να πω τα πράγματα
με τ`όνομά τους
και κάθε τόσο συναντώ
καινούργιες δυσκολίες.
Λογουχάρη να πω τη βία, βία,
όχι ειρηνευτική επέμβαση
τη βία των πλουσίων και ισχυρών,
ούτε αναπόφευκτες ακρότητες
τη βία των φτωχών και καταπιεσμένων.
Με δυσκολεύουνε οι μεταλλάξεις
αυτού που λέμε αναγκαιότητα της ιστορίας
οι αντιστροφές στις κινήσεις των πολιτικών
οι αναρίθμητες αναλύσεις των δημοσιολόγων
όμως κυρίως με περιπλέκουν
οι δικές μου ερμηνείες κι ενοχές.
Θα `θελα πλέον να πω ανοιχτά
ότι έφτασα να απεχθάνομαι
την κάθε, όποιου και να `ναι, βία. 
 
 
 
 
Τίτος Πατρίκιος Η α ν τ ί σ τ α σ η  τ ω ν  γ ε γ ο ν ό τ ω ν , εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, Αθήνα 2000
 
Josef Koundelka  [σημείωση τετραδίου: φωτογραφία από την εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων στην Πράγα, 1968]

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Τα δεύτερα, δικά μου! [06.03.2014]


Στο "Τake Five" γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη... Κάθε Πέμπτη, "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
  Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 06. 03.2014 ]

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Η χαμένη Άνοιξη


Διατρέχει τις σελίδες του παγκόσμιου ιστού [θα γράψει κάποτε και γι` αυτό] φροντίζει και ανταμώνει φίλους σημαντικούς. Τον Π.Π. τον γνώρισε στα χρόνια της Σαλονίκης. Τον Μ.Κ. μέσα από τα βιβλία και τα κείμενά του. Μια ενδιαφέρουσα "συζήτηση" τους και μια δική του ανάγκη να θυμάται, τον οδήγησε σε ένα παλιότερό του κείμενο... Συμπληρώθηκαν άλλωστε τέσσερα χρόνια χωρίς τον Μπάμπη Λυκούδη...


Διάβαζε ξανά τη ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ... Σε μια ακόμη ανάγνωση, επιχειρούσε να συνoμιλήσει με τον Τσίρκα και με την εποχή. Εκείνη την  γεμάτη, την πλούσια εποχή για την Ελλάδα. Διέτρεχε τις σελίδες να καλύψει τα δικά του αδιέξοδα. Κάθε φορά -την κάθε φορά έβρισκε νέες απαντήσεις στα ερωτήματα που έθετε. 

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

"Φωτο Αστήρ" μεγεθύνσεις


γράφει ο Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος



Στο πατρικό μου, ενώ η μάνα κοιμάται καπνίζω στο μικρό κουζινάκι. Απέναντι μου μια παλιά φωτογραφία που την βλέπω τόσες δεκαετίες που πια δεν της έδινα σημασία. Ο παππούς και η γιαγιά. "Φωτο Αστήρ" μεγεθύνσεις. Δύο φωτογραφίες ταυτότητας που ενώθηκαν άτεχνα, μετά τον θάνατο εκείνου. Δεν είχαν βγει ποτέ μαζί φωτογραφία.

Πέθανε νωρίς και δεν τον γνώρισα. Ήρθε από Μικρά Ασία βαριά τραυματισμένος από την σπάθα ενός τσέτη για να πεθάνει σε ελληνική εξορία ποτισμένος μουρουνόλαδο.

Εκείνη γυναίκα κοντή, αεικίνητη, σταφιδεργάτρια. Την μικρή τους κόρη μέσα στην κατοχή την βάφτισαν Οκτωβριανή με νουνό έναν καπετάνιο του ΕΛΑΣ και τριγύρω ένοπλους.  Άφησε τα δυό της κορίτσια σε συγγενείς και πήρε το δρόμο της εξορίας.

Την κατάφεραν να υπογράψει δήλωση λέγοντας πως η μικρή πεθαίνει. Δεν το συγχώρησε σε κανέναν, ούτε στον εαυτό της φαντάζομαι.

Και τα δυο της κορίτσια παντρεύτηκαν χωροφυλάκους.

Από τότε την θεία μου την φωνάζουν Νίτσα



σημείωση: Ο φίλος Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος γράφει και δημοσιεύει. Είναι τιμή για το "τετράδιο εξόδου" να φιλοξενεί αυτό το σπάνιο διαμάντι. Η φωτογραφία είναι του ίδιου, διακρίνεται  μάλιστα και η...κόκκινη υπογραφή του. Ανακαλύπτουμε τη "δουλειά" του στο "Εινονοστοιχεία και λέξεις". Άνθρωποι όπως ο Παναγιώτης δεν χωρούν σε στοιχεία βιογραφικών σημειωμάτων. Τα καθιστούν ανεπίκαιρα μέρα με την ημέρα με τις πράξεις τους. 



Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Φάνης Καρούσσος: Μια συνέντευξη


Επισκέπτης στην Κρήτη, τώρα πια! Φροντίζει πάντα να μας βλέπει... Κάνει τη βόλτα στα στενά της πόλης. Συναντά του φίλους του. Πίνουν έναν τούρκικο καφέ και μια ρακή. Μιλούν για μουσική. Μιλά για τη ζωή του στο Παρίσι. Αντιλαμβάνονται όλοι πόσες μεγάλες διαφορές χωρίζουν τις δύο χώρες. Παίζουν μαζί σε μικρά στέκια της πόλης. Είμαι τυχερός που τον έχω ακούσει, εδώ στο Ηράκλειο. Είναι ένα πολύ καλό παιδί και ένας εξαίρετος μουσικός. Διάβασα μια πρόσφατη συνέντευξή του και την αναδημοσιεύω... Καλή ανάγνωση! Καλή ακρόαση!

Ο Φάνης Καρούσσος μιλά στην Τζίνα Τσιμπιλή
 

Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Άγγελος φανοστάτης



Κάθε Μάρτη αρχίζει μιαν Άνοιξη.[1]

Ο ποιητής στέκεται στο άδειο τοπίο. Θετεί τα όρια, ζωγραφίσει με λέξεις. 

Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη.[2]

Ο αναγνώστης συγκρατεί έναν στίχο, αφήνει πίσω του το ποίημα, θέτει  -μόνος μέσα στο πλήθος- την προσωπική του ματιά. Άβολη θέση, δύσκολη, κουραστική. Πίσω από τις λέξεις ψάχνει  μια πηγή φωτεινή. Γράφει -να αναμετρηθεί με  τη σιωπή. Γράφει -να συναντηθεί με τον Άλλον. Γράφει -στα μύχια όνειρα του- να συναντηθεί  με την Άνοιξη.

Πιστεύει, αμφιβάλλει, διεκδικεί. Γνωρίζει πολύ καλά την μοναξιά. Γράφει -να αναμετρηθεί με την ευκολία. Γράφει -να συναντήσει τις πρώτες ιδέες. Γράφει -στα μύχια όνειρα του- να συναντηθεί με τη ζωή.

Δόγματα και κραυγές.
Μονόδρομοι και αδιέξοδα.

Αντιπαθεί τα άκρα. Τον απωθεί ο μέσος όρος. Έτσι, η ζωή του, μικρές ορμητικές ιστορίες, τον έκαμε μούσκεμα πολλές φορές. Γράφει -να φέρει στο φως θαμμένες παρέες.  Γράφει -να φέρει στο φως θαμμένες ανάγκες. Γνωρίζει πολύ καλά την μοναξιά.

Οι γαζίες θα ανθίζουν και φέτος.[3]  

Φοβάται και γράφει. 

Γράφει -να αναδείξει το φόβο σε δύναμη. Γράφει -να φτιάξει ένα ανάχωμα. Γράφει -να κρατήσει το παιδί, να πετάξει τα απόνερα.

Γράφει. Φέρνει στο φως την ιστορική του καταγωγή. 



σημειώσεις:
[1],[2]: στίχοι του Μανόλη Αναγνωστάκη  και 
[3]: στίχος του Κλείτου Κύρου