Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Γιώργος Μήλιας [άτιτλο]

ποιητικό ανθολόγιο 2013 με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών...
 
για τον Νοέμβριο: Βλάσης Κανιάρης
[άτιτλο]

Μείναμε

έτσι κι αλλιώς

μείναμε.



Τόσα χρόνια

τ` απογεύματα

η βάρκα μας

στον ίδιο μώλο.



Ετοιμάσουμε Μαρία

ετοιμάσου.

Αφήνουμε

τη θάλασσα

ανεβαίνουμε ψηλά.




Ο Γιώργος Μήλιας γεννήθηκε στη Ραψάνη  το 1947. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες. Ζει και γράφει στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος. 
Το ποίημα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ" , τεύχος 88 [Μάιος- Ιούνιος 1995]


Βλάσης Κανιάρης, Χωρίς τίτλο, 1963, μεταλλικό πλέγμα με γυψωμένα χαρτιά και πανιά, ύφασμα με λουλούδια και χάρτινο τριαντάφυλλο, 100 x 53 x 11 εκ.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Τα δεύτερα, δικά μου! [28.11.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα... Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια". Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...



"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...


Α.ΣΤΕΓΟΣ [28.11.2013]

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Παράλληλες ζωές [για τον ποιητή Γιώργη Παυλόπουλο]

"Δεν μπορείς να εξηγήσεις πως γίνεται ένα ποίημα.

Ένα ποίημα προετοιμάζεται μέσα σου από τα παιδικά ακόμα  σου χρόνια. Ένα άλλο προαισθάνεσαι να σε περιμένει στο στρίψιμο του δρόμου. Και πράγματι σε πριμένει.

Ένα άλλο που δεν θα το γράψεις ποτέ, ξέρεις ότι θα το σκέφτεσαι ως την ώρα του θανάτου σου.

Το ποίημα έρχεται και φεύγει, ξαναγυρίζει, ξαναφεύγει, ξαναγυρίζει. Μπορεί να περάσουν χρόνια ή μια ολόκληρη ζωή, παλεύοντας να πιάσεις τον ίσκιο ενός πουλιού".


Γιώργης Παυλόπουλος

[ομιλία του ποιητή, σε εκδήλωση του Συνδέσμου Φιλολόγων Λέσβου.

Μυτιλήνη, 17 Μαρτίου 2000]


" Ο ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος πέθανε στο σπίτι του στον Πύργο, εχθές στις έξι τα ξημερώματα, σε ηλικία 84 χρονών". [ α ν τ ι γ ρ ά φ ω  α π ό  τ ο  η μ ε ρ ο λ ό γ ι ο  τ ο υ  2 0 0 8 ]


Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Τώρα μένω μόνος




 Το νέο αργεί, το παλιό πεθαίνει.   
Ο κύκλος δεν υπάρχει. Ο κύκλος, μια ατοπία...


Μια φίλη δανείστηκε προχθές,  τη   χ α μ έ ν η  ά ν ο ι ξ η    [ αφού προηγούμενα επέστρεψε σε άριστη κατάσταση  τ ο  κ ι β ώ τ ι ο ].


Ξεσκόνισα μόνος, τη σκόνη του καλοκαιριού, χρόνος λιγοστός για  μετακινήσεις. Ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του, κάθε φορά και ένα άγχος: τώρα μένω μόνος και τρέμω στην ιδέα μη ξεχάσω τα κλειδιά. 

Χρόνος λιγοστός για ματαιώσεις.  

Μια σπείρα τυλίγεται και ανοίγει, η δική μου ευτοπία. Την ακολουθώ πιστά ... Καταφέρνοντας πολλαπλά πλήγματα στις βεβαιότητες τους ...      

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Καίτη Δρόσου Ανοιξιάτικες Ώρες

ποιητικό ανθολόγιο 2013 με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών...
 
για τον Νοέμβριο: Βλάσης Κανιάρης
 
Ανοιξιάτικες Ώρες
 
Είναι μια χώρα με μανταρινιές,
Εκεί στην άκρη του χεριού σου,
Εκεί που τελειώνει ο καημός μας
Κι αρχίζει ο ουρανός.

Είπες:
Χρειάζεται να φυσήξει ένας άνεμος,
Να σκουπίσει τα σπίτια και τα δέντρα,
Να σκουπίσει τα χρόνια μας,
Για ν` ανάψεις μ` ένα πράσινο φύλλο
Την πίπα σου.

Εμείς δεν ξέραμε  τίποτ` άλλο απ` τις μυγδαλιές
Που φύτεψε ο παππούς στο περιβόλι.
Όμως τώρα τον ξέρουμε
Τον άνεμο που σκουπίζει τα χρόνια μας
Και το πράσινο φύλλο
Που ανάβεις την πίπα σου

- Τώρα που φτάνουνε τα χέρια μας
ως τα δικά σου.



Το ποίημα δημοσιεύτηκε, χωρίς άλλα στοιχεία, στην εφημερίδα Η ΑΥΓΗ, στην καθημερινή στήλη Ποιητικό Ανθολόγιο, το Νοέμβριο του 2003. [ανθολόγος του μήνα η κ. Μαρία  Στασινοπούλου].


Βλάσης Κανιάρης   "Χώρος μέσα στο χώρο", 1960, Μικτή τεχνική, 85x120εκ.


Η Καίτη Δρόσου μιλάει για τον Γιάννη Ρίτσο και τον σύντροφό της Άρη Αλεξάνδρου. Διαβάστε εδώ μια αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου ΤΡΟΧΙΕΣ ΣΕ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ  [ αλληλογραφία Ρίτσου, Δρόσου και Αλεξάνδρου].


Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Τα δεύτερα, δικά μου [21.11.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα... Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια". Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...



"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

Α.ΣΤΕΓΟΣ [21.11.2013]

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

"Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς": Ένα βιβλίο που πρέπει σωστά να διαβαστεί... του Μανόλη Αναγνωστάκη


"Έχω τη Ρηνιώ, τους φίλους μου, τα σκυλιά μου, τα δέντρα και μια κόλλα χαρτί που μπορεί να σε ανοίξει σε περιπέτειες που δεν φαντάζεσαι... ", γράφει ο Μίσσιος. 

Το μακρινό 1985 κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο, " Καλά εσύ σκοτώθηκες...νωρίς " και οι στήλες της εφημερίδας Η ΑΥΓΗ - κυκλοφορεί ήδη χωρίς σφυρορέπανο- φιλοξενούν την κριτική του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη... 

Με αυτό το κείμενο -αναδημοσιεύτηκε στις 25.11.2012- το "τετράδιο", σκαλίζει μνήμες και αισθήματα της πρώτης μας νιότης... 

"Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς": Ένα βιβλίο που πρέπει σωστά να διαβαστεί.
του Μανόλη Αναγνωστάκη

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Γραμμάτιο...

Μήνας στο περιθώριο. Πυκνός,  γεμάτος,  ένας δρομέας πορφυρός ! 

Κίνηση διαρκής,  η κίνηση του χρόνου. Καθημερινές σκέψεις  και αναμνήσεις.  Νέα ζητήματα, με άλλο τρόπο,  σε άλλο τόπο ιδωμένα, παλιές οι ανάγκες. Φωλιάζει  στο μυαλό και στο κορμί η έγνοια να αγγίξεις μια στιγμή μονάχα τη φωτεινή πλευρά των ανθρώπων.

Ένα πρωτόλειο εγώ το αρχικό σημείο, η πιο λίγη μαγιά από το δυσαναπλήρωτο εμείς...  Πού χάθηκε;  Ποιος μπόρεσε να το κρύψει βαθιά, στα σκοτεινά υπόγεια της ευτέλειας και της μη πράξης;
Απουσία;  Ανημποριά;  Παράδοση;  Απουσία ναι και ανημποριά!  Όχι παράδοση.     

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Νίκος Γρηγοριάδης Πρόσωπο με πρόσωπο

ποιητικό ανθολόγιο 2013 με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών...
 
για τον Νοέμβριο: Βλάσης Κανιάρης
 
Πρόσωπο με πρόσωπο

Δεν είναι τόσο το είδος των αγαθών'

μπορείς να βάλεις χρυσό ή σάπιο κρέας

ή οτιδήποτε πολύτιμο ή ευτελές,

ακόμη και την αμφίβολη έννοια

της ελευθερίας ή της ανθρωπιάς.

Εδώ δεν κάνουμε αλισβερίσι

Το ζήτημα είναι να ισορροπήσει η πλάστιγγα,

να μιλήσουμε επιτέλους

πρόσωπο με πρόσωπο.



 
από τις εκδόσεις παρατηρητής Πρώτη πανελλήνια ποιητική συνάντηση, Θεσσαλονίκη 1981
 
Βλάσης Κανιάρης  Πρώτο και Δεύτερο επίπεδο 1974
 
Ο Νίκος ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή του Κιλκίς. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε ως καθηγητής και σχολικός σύμβουλος στη δημόσια εκπαίδευση. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με το ποίημα «Φεύγει ο χρόνος», σε παραδοσιακό στίχο, στην εφημερίδα «Μακεδονία» το 1949, και σε ελεύθερο στίχο με το ποίημα «Πρώτη αίσθηση», στο περιοδικό «Νέα Πορεία» το 1956.

Ποιητικές συλλογές:
«Το βάθος της ληκύθου», εκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη, 1963
«Δειγματοληψία Α'», Αθήνα, 1981
«Ο κήπος και η πύλη», Αθήνα, 1982
«Τα μέτρα και τα σταθμά», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1983
«Η απουσία και ο λόγος», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1985
«Ίσκιοι», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1987
«Το αθέατο μέσα μας», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1988
«Βουστροφηδόν. Το σύνταγμα της ζωής», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1988 (με το ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν)
«Flora Mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1992
«Μαύρες ακτές», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1994
«Δειγματοληψία Β'», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1996
«Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 1998
«Ανάβαση», εκδ. Κώδικας, Αθήνα, 2002
«Και στρεβλές ρίμες», Αθήνα, 2006
Συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα [1963 - 2005], εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2007
 

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Τα δεύτερα, δικά μου [14.11.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα... Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια"
Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...

"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
Α.ΣΤΕΓΟΣ [14.11.2013]

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Στυλιανός Αλεξίου [1921-12.11.2013]


Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου για τον 'Κρητικό" του Διονυσίου Σολωμού [εκδόσεις Κίχλη], πέθανε σήμερα το απόγευμα ο σπουδαίος Κρητικός αρχαιολόγος και φιλόλογος Στυλιανός Αλεξίου [1921-2013]. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα γίνει αύριο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά.
Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα κείμενο του φίλου Παναγιώτη Γεωργουδή για τη μελέτη του σπουδαίου δασκάλου των ελληνικών γραμμάτων, "Ελληνική Λογοτεχνία. Από τον Ομηρο στον 20ό αιώνα" [εκδόσεις Στιγμή]. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, στο ένθετο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, στις 20.Νοεμβρίου του 2010. 

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Σίφης Καμάρης, πέρασαν 7 χρόνια_ γράφει ο Βασίλης Ζεβελάκης



γράφει ο Βασίλης Ζεβελάκης [αναδημοσίευση από το προσωπικό του ιστολόγιο]

Συμπληρώθηκαν επτά χρόνια  από τότε που ο Σίφης  προχώρησε πέρα από το τέλος του δρόμου μας. Με ένα χάλκινο νόμισμα (αρχαίο κωσταντινάτο), χωρίς πολλές αμφιβολίες μπήκε στη βάρκα και πλήρωσε τον κωπηλάτη.  Αυτός θα παραξενεύτηκε και θα τον ρώτησε:

-Μα που το βρήκες αυτό ; αιώνες έχουν να με πληρώσουν με τέτοιο όμορφο  χρήμα.

Θα χαμογέλασε ντροπαλά, δεν θα απάντησε, σ` αυτήν τη διαδρομή, μόνο η σιωπή ταιριάζει, σκέφτηκε.

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Μνήμη...


[...] Οι διακοπές στο Βερολίνο, το καλοκαίρι του `80,  ένας άλλος κόσμος. Δεν υπάρχει κάτι που να μην του τραβάει την προσοχή… Μένει με το στόμα ανοικτό όταν μαθαίνει ότι η πόλη είναι χωρισμένη στα δυό.. Εκείνος με θέα την παραλία της Καβάλας δεν μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχουν παιδιά που ξυπνούν και αντικρίζουν ένα… τείχος [...]

Ανατολικογερμανοί στρατιώτες τοποθετούν σπασμένο γυαλί στην κορυφή του τείχους στις 22 Αυφούστου 1961

Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 το τείχος του Βερολίνου έπεσε. Η Ευρώπη πήρε το δρόμο προς το μέλλον. 
 

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Πάνος Θασίτης Μοναξιά

ποιητικό ανθολόγιο 2013 με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών...
 
για τον Νοέμβριο: Βλάσης Κανιάρης
 
 ΜΟΝΑΞΙΑ

Όλοι ανακαλύπτουμε μια μέρα κάτι
χάνουμε κάτι
δίνουμε και παίρνουμε τις ίδιες μαχαιριές.
Όμοια τα στίγματα στα πρόσωπά μας.

 

Αλήθεια,
θα μπορούσε νάμαστε φίλοι, θα μπορούσε...
Αν σε μιαν ελάχιστη στιγμή
μαύρο ξαφνικό λεπίδι δε χώριζε τη συντροφιά μας
στα δυο
εγώ απ' εδώ, σ' ενός έρημου κύκλου τη μέση
τρομαγμένος
χαμένος
απελπισμένος
κλαίοντας γοερά πάνω σε νεκρούς που δεν ξέρετε
ή που σκοτώσατε οι ίδιοι
και σεις εκείθε ανέπαφοι, αφάνταστα μακριά μου.



 
Δεν ήρθαμε
Δε θα φύγουμε μαζί.




Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή "ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ [1957]" και η επιλογή έγινε από την συγκεντρωτική έκδοση "ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1946-1979", εκδόσεις ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ, Θεσσαλονίκη 1990.

Βλάσης Κανιάρης Το κουτσό 1974 

Ο Πάνος Θασίτης [1923-2008] γεννήθηκε στον Μόλυβο της Μυτιλήνης. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Από το 1930 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, φοιτητής τότε, υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του φοιτητικού περιοδικού "Ξεκίνημα". Στο ίδιο περιοδικό πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1944 με τη δημοσίευση του ποιήματος "Έτσι είναι πάντα". Την ίδια περίοδο πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού της ΕΠΟΝ Μακεδονίας-Θράκης "Λεύτερα Νιάτα". Διώχτηκε και εξορίστηκε στον Άη Στράτη και τη Μακρόνησο για τα πολιτικά του φρονήματα (1947-1950). Μετά την ολοκλήρωση και της στρατιωτικής του θητείας εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο "Δίχως Κιβωτό" (1951). Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Ελεύθερα Γράμματα", "Καινούρια Εποχή", "Νέα Πορεία", "Κριτική", "Συνέχεια", "Φοίνικας", "Νέα Εστία", "Αντί", "Ο Πολίτης", "Παρατηρητής" και την εφημερίδα "Καθημερινή", όπου δημοσίευσε μελέτες, δοκίμια και κριτικά άρθρα για τη λογοτεχνία. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Δήμου Θεσσαλονίκης το 1951 και ήταν μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά, πολωνικά και άλλες γλώσσες. Ο Πάνος Θασίτης τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική ποιητική γενιά. Το έργο του χαρακτηρίζεται από έντονο πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό. Ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 21 Αυγούστου 2008, σε ηλικία 85 ετών. 

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Τα δεύτερα, δικά μου! [07.11.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα... Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια".
Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...

"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...
Α.ΣΤΕΓΟΣ [07.11.2013] 

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Υστερόγραφο

Οι "ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ", η "ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ" τα διηγήματα και τα ποιήματα του συνθέτουν μαζί με τις μελέτες και τις μεταφράσεις του ένα τεράστιο έργο. Ένα έργο που υμνήθηκε, πολεμήθηκε, αγαπήθηκε και εξακολουθεί να διαβάζεται. Εξακολουθεί να προκαλεί νέες συζητήσεις. Όπως τα κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. 

Για τον Στρατή Τσίρκα ο λόγος. Το "τετράδιο εξόδου" δημοσιεύει το Υστερόγραφο του, από τα Ημερολόγια της Τριλογίας στο οποίο απαντά με μοναδικό τρόπο στην ερώτηση "Ποιό είναι το Ανθρωπάκι;"

Παρακολουθώ εδώ και ένα μήνα ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής [γίνονται εδώ και χρόνια ενδιαφέροντα και ζωογόνα πράγματα στην πόλη.] Αν έχω καταλάβει καλά, βρισκόμαστε στο κεφάλαιο "κατασκευής" του ήρωα... Ο Τσίρκας ξεδιπλώνει  με εξαιρετικό τρόπο τους χαρακτήρες και τα στοιχεία που τον βοήθησαν να συνθέσει έναν από τους ήρωες της τριλογίας του. 

Συμμετέχω - μια σπείρα που απλώνεται- τα τελευταία 32 χρόνια στην ιστορία της ανανεωτικής αριστεράς στην Ελλάδα. Ένα στοιχείο του δικού μου βιογραφικού. Ο Τσίρκας απαντά με αιχμηρό και σαφή λόγο για τη μήτρα που γεννά... ανθρωπάκια στα κόμματα της αριστεράς...

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Όσα σου έταξα παλιά ισχύουν...

Στο φαντασιακό επίπεδο των μύχιων επιθυμιών της βαδίζει πια η Δημοκρατική Αριστερά. Η προδιαγεγραμμένη πορεία της -από τη στιγμή της αποχώρησης από την κυβέρνηση μέχρι το σχέδιο Θέσεων για το 2ο συνέδριο της- την οδηγεί μέσω ενός ολισθηρού μονόδρομου σε ένα πνιγηρό τέλμα, σε ένα οδυνηρό αδιέξοδο. Οι αντιφάσεις περισσεύουν, το σχέδιο χάθηκε. Μια πορεία χωρίς οδηγό και μηχανοδηγό επιχειρεί να συμπαρασύρει σε ένα κενό πολιτικής, πέρα από τις αξιακές εκκινήσεις του ρεύματος της δημοκρατικής αριστεράς και την πίστη που διέθεταν για την προοπτική του εγχειρήματος οι ενεργοί πολίτες, που κοπιάσαν για την ίδρυση της, μόλις πριν από τρία χρόνια. 

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Σπύρος Λυκούδης: Η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς είναι το δικό μας σχέδιο...


Η ομιλία του φίλου Σπύρου Λυκούδη, γραμματέα της ΔΗΜΑΡ και βουλευτή Επικρατείας, στην σύνοδο της Κ.Ε. του κόμματος _2.11.2013
Η ιστορία, το σήμερα και τα βήματα προς το αύριο της δημοκρατικής αριστεράς. Η βιωμένη ιστορία του φίλου Σπύρου Λυκούδη.

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Τάσος Λειβαδίτης Ύπνος

 
ποιητικό ανθολόγιο 2013 με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών...
 
για τον Νοέμβριο: Βλάσης Κανιάρης
  
Ύπνος

Καμιά φορά τη νύχτα ξυπνάς άξαφνα και κά-
θεσαι στην άκρη του κρεβατιού, ανυπεράσπιστος όπως
πάντα όταν ξυπνάμε, δεν έχεις επιθυμίες, ούτε συνέ-
χεια, είσαι ένας ξένος σ` ένα ξένο σπίτι - ησυχία
κι οι ιστορίες που έζησες σχεδόν φανταστικές, ενώ σ`
εκείνο που αρνήθηκες, ίσως εκεί βρισκότανε το σύνο-
ρο, που κάθε βράδυ το διαβαίνουμε στον ύπνο...


Τάσος Λειβαδίτης  ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ Αθήνα 1979 [κρατικό βραβείο ποίησης 1980]
 
Βλάσης Κανιάρης  Χώρος μέσα στο χώρο 1960  [ Γυψωμένα χαρτιά πάνω σε μεταλλικό πλέγμα, τοποθετημένα πάνω σε τελάρο, μεταλλικές ράβδοι και μαύρο πανί 111 x 189 x 4 εκ.]