Ο κόσμος του Cezare Paveze

 Αξίζει τον κόπο να πεινάς ή να έχεις προδοθεί / από το πιο γλυκό στόμα

Cezare Paveze

Ο Cezare Paveze  γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1908 στο Σάντο Στέφανο Μπέλμπο της Ιταλίας. Σπούδασε λογοτεχνία στο Τορίνο και εργάστηκε ως κριτικός και μεταφραστής αμερικανικής λογοτεχνίας.

 Η πρώτη του εμφάνιση έγινε με την ποιητική συλλογή «Η εργασία κουράζει» (1936) για να αφοσιωθεί στη συνέχεια στον πεζό λόγο. Εκτός από ποίηση έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, μία συλλογή με διαλογικά κείμενα και αρκετά άρθρα λογοτεχνικού περιεχομένου. Ως υποστηρικτής του επαναστατικού αντιφασισμού οδηγήθηκε στην εξορία και στην ιδεολογική ταύτιση με το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Στάθηκε μια σημαντική φυσιογνωμία για την ιταλική λογοτεχνία της περιόδου 1935-1950, ενώ τα πεζογραφήματά του κατέχουν ξεχωριστή θέση στο χώρο του ιταλικού νεορεαλισμού.  

Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 26ης Αυγούστου του 1950 στο ξενοδοχείο Roma του Τορίνο.

"Όταν ο θάνατος, λοιπόν, θα καταφτάσει, τα μάτια του θα έχουν δανειστεί πολλά απ’ τα στοιχεία του έρωτα, αν δεν έχουν ταυτιστεί απόλυτα." γράφει ο ποιητής Δημήτρης Αθηνάκης σε ένα πυκνό του κείμενο για την συλλογή "Ο θάνατος θα ‘ρθει και θα ‘χει τα μάτια σου" [ολόκληρο το κείμενο ε δ ώ ]

"Ο λόγος του εξακολουθεί να συγκινεί και καθόλου μάταια να επαναπροσεγγίζεται. Είναι η δυναμική που κάθε λογοτέχνης φαντάζεται, επιθυμεί και επιδιώκει για το έργο του. Ο Παβέζε, για χάρη της μοίρας του, δεν το σκέφτηκε και δεν το έμαθε ποτέ...", σημειώνει ο Βασίλης Ρούβαλης, σε κείμενό του στην εφημερίδα Η ΑΥΓΗ [31.01.2012]

Στις σελίδες του "ποιείν" ανακαλύπτουμε ένα θησαυρό: 1 ποίημα σε 12 μεταφραστικές εκδοχές. Το έργο του Παβέζε συγκινεί τους ομότεχνους του μεταφραστές.

Μένουμε στο έργο του. Στην ποίηση, στα μυθιστορήματά του. Σε κάθε νέα ανάγνωση προβάλει μπροστά μας ένα κομμάτι του αυτόχειρα ποιητή. 

Γυρνάμε το χρόνο πίσω: στις 11.Απριλίου του 1950 ο ποιητής γράφει -στα αγγλικά- το "Last blues, to be read some day". Διαβάστηκε τότε το διαβάζουμε και εμείς σήμερα...